C/Pierwszy program: Różnice pomiędzy wersjami

[[C/Program#Jaki_jest_minimalny_program_.3F|Pierwszy, minimalny program]], który daje się skompilować i uruchomić:

 

void main(){}

 

Co prawda program nic nie robi, ale możemy go traktować jako szkielet do dalszych prób.

 

===własne puts===

/*

 

}

 

 

===puts z biblioteki standardowej===

 

Funkcja ta jest zawarta w zbiorze wielu gotowych funkcji zwanym standardową biblioteką C (ang. ''C Standard Library''). W języku C deklaracje funkcji zawarte są w plikach nagłówkowych<ref> pliki te posiadają najczęściej rozszerzenie ''.h'' (lub ''.hpp'', które zwykło się stosować w języku [[C++]]). Rozszerzenie nie ma swych "technicznych" korzeni - jest to tylko pewna konwencja.</ref>. Taki plik dołączymy do naszego programu przy pomocy [[C/Preprocesor#.23include|dyrektywy <tt>#include</tt>]] <ref>Przed procesem kompilacji, w miejsce tej dyrektywy wstawiana jest treść podanego pliku nagłówkowego, dostarczając deklaracji funkcji</ref>. Interesuje nas plik <tt>[[C/Biblioteka standardowa/Indeks tematyczny#stdio.h|stdio.h]]</tt>, zawierający niezbędny dla kompilatora opis funkcji <tt>puts</tt>, który dołączyć do programu możemy w poniższy sposób:

#include <stdio.h>

 

W programie definiujemy główną funkcję <tt>main</tt>, będzie to punkt startu dla naszego programu. Definicja funkcji zawiera jej nazwę, listę przyjmowanych argumentów, typ zwracanej wartości (wyniku) oraz kod funkcji.

int main (void)

{

return 0;

}

 

Nasza funkcja <tt>main</tt> zawiera tylko jedno polecenie do wykonania: zakończ funkcję z wynikiem 0. Liczba ta będzie zwrócona do systemu operacyjnego jako wynik działania programu. W pierwszej linijce oprócz nazwy funkcji zawarliśmy także informację o '''typie''' zwracanej wartości: <tt>int</tt> (''integer''), czyli liczba całkowita, a w nawiasach o nie przyjmowaniu żadnych parametrów (słowo <tt>void</tt> (pustka) w liście argumentów).

 

Ostatecznie kod będzie wyglądał jak poniżej:

#include <stdio.h>

int main (void)

return 0;

}

Napisy umieszcza się wewnątrz pary cudzysłowów. Teraz wystarczy program skompilować i uruchomić.

 

Dodajmy do naszego programu polecenie wczytania pojedynczego znaku z wejścia (w zwykłym przypadku oznacza to oczekiwanie, aż użytkownik wciśnie jakiś klawisz na klawiaturze) - zadanie to wykona funkcja <tt>getch</tt>.

 

#include <stdio.h>

int main (void)

return 0;

}

 

Tym razem program nie może zakończyć działania, póki nie wczyta znaku - dopiero po naciśnięciu dowolnego klawisza zamknie się okno konsoli (w przypadku zwykłego uruchomienia programu). Nasz pierwszy program gotowy!