Ruby/Powrót do prostych przykładów: Różnice pomiędzy wersjami

Następujący kod pojawił się w rozdziale z [[Ruby/Proste przykłady|prostymi przykładami]].

 

def silnia(n)

if n == 0

end

puts silnia(ARGV[0].to_i)

 

Ponieważ jest to pierwsze objaśnienie, zbadamy każdą linię osobno.

=== Silnie ===

 

def silnia(n)

 

W pierwszej linii, <tt>def</tt> jest instrukcją służącą do definiowania funkcji (lub, bardziej precyzyjnie, metody. O tym, czym jest metoda będziemy mówić więcej w [[Ruby/Metody|dalszym rozdziale]]). Tutaj, <tt>def</tt> wskazuje, że funkcja przyjmuje pojedynczy argument, nazwany <tt>n</tt>.

 

if n == 0

 

<tt>if</tt> służy do sprawdzania warunku. Kiedy warunek jest spełniony, następny fragment kodu jest obliczany. W przeciwnym razie obliczane jest cokolwiek co występuje za <tt>else</tt>.

 

1

 

Wartość <tt>if</tt> wynosi <tt>1</tt> jeżeli warunek jest spełniony.

 

else

 

Jeżeli warunek nie jest spełniony, obliczany jest kod znajdujący się od tego miejsca aż do <tt>end</tt>.

 

n * silnia(n-1)

 

Jeżeli warunek nie jest spełniony, wartość wyrażenia <tt>if</tt> wynosi <tt>n</tt> razy <tt>silnia(n-1)</tt>.

 

end

 

Pierwszy <tt>end</tt> zamyka instrukcję <tt>if</tt>.

 

end

 

Drugi <tt>end</tt> zamyka instrukcję <tt>def</tt>.

 

puts silnia(ARGV[0].to_i)

 

Ta linia wywołuje naszą funkcję <tt>silnia()</tt> używając wartości z linii poleceń oraz wypisuje wynik.

Teraz zbadamy nasz program - łamigłówkę z rozdziału o [[Ruby/Łańcuchy znakowe|łańcuchach znakowych]]. Ponieważ jest on nieco długi, ponumerujmy linie, by móc się łatwo do nich odwoływać.

 

slowa = ['fiolek', 'roza', 'bez']

sekret = slowa[rand(3)]

end

puts "Chodzilo o ", sekret, "."

 

W tym programie użyta jest nowa struktura sterująca - <tt>while</tt>. Kod pomiędzy <tt>while</tt> a jej kończącym <tt>end</tt> będzie wykonywany w pętli tak długo jak pewien określony warunek pozostanie prawdziwy. W tym przypadku <tt>odp = STDIN.gets</tt> jest zarówno aktywną instrukcją (pobierającą linię wejściową od użytkownika i zachowującą ją jako <tt>odp</tt>), oraz warunkiem (jeżeli nie ma żadnego wejścia, <tt>odp</tt>, które reprezentuje wartość całego wyrażenia <tt>odp = STDIN.gets</tt>, będzie miało wartość <tt>nil</tt>, która spowoduje przerwanie pętli <tt>while</tt>).

W linii 15 drukujemy tajne słowo (<tt>sekret</tt>). Zapisaliśmy to jako wyrażenie <tt>puts</tt> (skrót od ang. ''put string'' - dosł. "połóż łańcuch") z dwoma argumentami, które są drukowane jeden po drugim. Można to zapisać równoważnie z jednym argumentem, zapisując <tt>sekret</tt> jako <tt>#{sekret}</tt> by było jasne, że jest to zmienna do przetworzenia, nie zaś literalne słowo:

 

puts "Chodzilo o #{sekret}."

 

Wielu programistów uważa, że utworzenie pojedynczego łańcucha jako argumentu metody <tt>puts</tt> to czytelniejszy sposób formułowania wyjścia.

Poniższe cztery wywołania wyjścia są równoważne:

 

# nowa linia jest automatycznie dodawana przez puts, jeżeli znak nowej linii jeszcze nie wystąpił:

puts "Zona Darwina, Esmerelda, zginela w ataku pingwinow."

# lub możesz dodawać podając więcej niż jeden łańcuch:

print "Zona Darwina, Esmerelda, zginela w ataku pingwinow.", "\n"

 

Jeden słaby punkt: czasami okno tekstowe z powodu prędkości działania posiada buforowane wyjście. Poszczególne znaki są buforowane i wyświetlane dopiero gdy pojawi się znak przejścia do nowej linii. Więc, jeżeli skrypt naszej zgadywanki nie pokazuje zachęty dla użytkownika dopóki użytkownik nie poda odpowiedzi, niemal na pewno winne jest buforowanie. Aby upewnić się, że tak się nie stanie możesz wyświetlić (ang. ''flush'' - dosł. "wylać") wyjście jak tylko zostanie wydrukowana zachęta dla użytkownika. <tt>flush</tt> mówi standardowemu urządzeniu wyjściowemu (obiekt nazwany <tt>STDOUT</tt>), "nie czekaj - wyświetl to co masz w tej chwili".

 

print "zgadnij? "; STDOUT.flush

print "zgadnij? "; STDOUT.flush

 

Będziemy z tym bezpieczniejsi również w następnym skrypcie.

W końcu zbadamy program z rozdziału o [[Ruby/Wyrażenia regularne|wyrażeniach regularnych]].

 

st = "\033[7m"

en = "\033[m"

puts tekst.gsub(wyr, "#{st}\\&#{en}")

end

 

W linii 6 w warunku dla pętli <tt>while</tt> zakodowana jest "na sztywno" wartość <tt>true</tt>, co w efekcie daje nam nieskończoną pętlę. Aby więc przerwać wykonywanie pętli umieściliśmy instrukcje <tt>break</tt> w liniach 8 i 10. Te dwie instrukcje są również przykładem ''modyfikatorów'' <tt>if</tt>. ''Modyfikator'' <tt>if</tt> wykonuje wyrażenie po swojej lewej stronie wtedy i tylko wtedy, gdy określony warunek jest prawdziwy. Konstrukcja ta jest niezwykła, gdyż działa logicznie od prawej do lewej strony, ale jest dostępna, ponieważ wielu ludziom przypomina podobne wzorce obecne w mowie potocznej. Dodatkowo jest ona zwięzła - nie potrzebuje wyrażenia <tt>end</tt> by wskazać interpreterowi ile kodu następującego po <tt>if</tt> ma być traktowane jako warunek. ''Modyfikator'' <tt>if</tt> jest wygodnym sposobem używanym w sytuacjach, gdzie wyrażenie i warunek są wystarczająco krótkie by zmieścić się razem w jednej linii skryptu.

Moglibyśmy podzielić linię 12 na osobne linie, tak jak tutaj:

 

podswietlony = tekst.gsub(wyr,"#{st}\\&#{en}")

puts podswietlony

 

lub w "destruktywnym" stylu:

 

tekst.gsub!(wyr,"#{st}\\&#{en}")

puts tekst

 

Spójrz ponownie na ostatnią część linii 12. <tt>st</tt> i <tt>en</tt> były zdefiniowane w liniach 1-2 jako sekwencje ANSI które odpowiednio zmieniają i przywracają kolor tekstu. W linii 12 są one zawarte w <tt>#{}</tt> by w ten sposób były właściwie interpretowane (i nie wystąpiły zamiast nich nazwy zmiennych). Pomiędzy nimi widzimy <tt>\\&</tt>. Jest to trochę podstępne. Ponieważ podstawiany łańcuch zawarty jest w cudzysłowach (podwójnych), para odwróconych ukośników będzie zinterpretowana jako jeden ukośnik, co <tt>gsub</tt> zobaczy właściwie jako <tt>\&</tt>. To spowoduje powstanie specjalnego kodu, który z kolei odwoła się do czegokolwiek, co jako pierwsze będzie pasować do wzorca. Tak więc nowy łańcuch, gdy będzie wyświetlony będzie wyglądał tak jak pierwszy z wyjątkiem tego, że te fragmenty które pasują do wzorca będą wyświetlone w odwróconych kolorach.