Wikizeszyt historyczny/RON i sąsiedzi: Różnice pomiędzy wersjami

Po śmierci cara Fiodora I w 1598 roku, syna Iwana Groźnego, Rosja popadła w kryzys, rządząca krajem od wieków dynastia Rurykowiczów wymarła. Rozpoczęła się rywalizacja różnych stronnictw o to kto ma zasiąść na tronie. W walki o koronę carską włączyli się polscy magnaci, którzy poparli człowieka podającego się za Dymitra, zmarłego drugiego syna cara Iwana Groźnego, i osadzili go na tronie rosyjskim. Po jego śmierci poparli kolejnego samozwańca, lecz ten również nie potrafił zdobyć władzy na dłużej. Wyprawy te nazywane [[w:Dymitriady|Dymitriadami]] odbywały się w latach 1604-1610 i nie były oficjalnie popierane przez Rzeczpospolitą. Wojska polsko-litewskie zaatakowały Rosję dopiero w 1609 roku, kiedy ta podpisała sojusz ze Szwecją, z którą Polska była w stanie wojny. Wyprawa była wielkim sukcesem. Zaczęła się od zdobycia wielkiej fortecy w Smoleńsku pod dwuletnim oblężeniu, a następnie wielkim zwycięstwem w bitwie pod Kłuszynem, po tym sukcesie wojska polsko-litewskie wkroczyły do Moskwy. Rzeczpospolita kontrolowała sytuację, a król Zygmunt szykował się do objęcia tronu rosyjskiego przez siebie lub swojego syna Władysława. Ta sytuacja nie trwała długo, w Rosji wybuchło powstanie przeciw polskim wojskom, które musiały opuścić Moskwę. Jednak w wyniku pokoju podpisanego w 1618 roku Rzeczpospolita odzyskała ziemię smoleńską i czernichowską, które Litwa utraciła w poprzednim wieku.

Wojska polskie skierowały się następnie przeciwko Rosji, w toku kilku kampanii udało się wyprzeć Rosjan z terytorium Rzeczpospolitej. Jednak osłabiony kraj nie był w stanie prowadzić wojen dłużej, Polska zmuszona była podpisać rozejm w 1667 roku. Rzeczpospolita utraciła wszystkie wcześniejsze zdobycze, a także połowę Ukrainy z Kijowem. Bilans potopu był tragiczny, Rzeczpospolita była krajem zniszczonym i wyludnionym.