PHP/System plików: Różnice pomiędzy wersjami

Zawartość pliku można odczytać w PHP na kilka sposobów. Oto pierwszy z nich, wywodzący się jeszcze z języka C:

 

// 1.1 - Tworzymy odwołanie do pliku

$_Uchwyt = fopen('plik.txt', 'r');

fclose($_Uchwyt);

?>

 

Każdy dostęp do pliku musi rozpocząć się od jego otwarcia. Zadaniem tym zajmuje się funkcja ''fopen()''. Parametr '''r''' nakazuje otwarcie pliku do odczytu. Następnie w pętli pobieramy plik po kawałkach o wielkości jednego kilobajta. W ten sposób dane mogą być przetwarzane "równolegle" z odczytem. Funkcja ''feof()'' służy do sprawdzenia, czy osiągnęliśmy koniec pliku. Po zakończonej pracy nasze połączenie z plikiem trzeba zamknąć. Odpowiada za to ''fclose()''.

Z powyższego kodu możemy wyrzucić pętlę i pobrać wszystko za jednym zamachem. Wystarczy tylko użyć funkcji ''filesize()'', aby podała nam rozmiar pliku:

 

// 1.1 - Otwieramy

$_Uchwyt = fopen('plik.txt', 'r');

fclose($_Uchwyt);

 

 

Zwróćmy uwagę na jakość podanych przykładów. Zmień nazwę plików, do których się odwołujemy, na jakiś nieistniejący. Oba skrypty wtedy zgłupieją. Pierwszy zaleje nas falą ostrzeżeń przez 30 sekund (potem przestaną się pojawiać), drugi zrobi ich "tylko" kilka (przyczyną jest brak pętli). Dlatego powinniśmy tak przygotować wszystko, abyśmy sami panowali nad komunikatami. Czas stworzyć prymitywną obsługę błędów. Wykorzystamy tutaj operator '''@''', aby zagłuszyć funkcję ''fopen()'' i sprawdzić zwracany wynik. Powinna ona zwrócić nam połączenie z plikiem, tj. wartość typu ''Resource''. Zobaczmy:

 

// 1.1 - Otwieramy plik, alarmujemy w wypadku błędu

$_Uchwyt = @fopen('inny_plik.txt', 'r') or die('Wystąpił błąd.');

// 1.3 - Zamykamy

fclose($_Uchwyt);

 

{{Uwaga|Jeśli skrypt odczytujący zacznie się dziwnie zachowywać, pierwszym krokiem powinno być tymczasowe usunięcie operatora '''@''' - inaczej nigdy nie dowiesz się, co jest przyczyną problemów!}}

Od PHP 4.3.0 nie trzeba już rozpisywać się, aby wczytać zawartość pojedynczego pliku. Cała czynność jest zautomatyzowana w funkcji ''file_get_contents()''. Aby tu sprawdzić poprawność otwarcia, wystarczy porównać zwrócony wynik z wartością '''false''', która jest zwracana w przypadku błędu:

 

// 1.1 - Otwieramy, czytamy i zamykamy

$_TrescPliku = @file_get_contents('plik.txt') or die('Wystąpił błąd.');

// 1.2 - Zwracamy treść pliku

echo $_TrescPliku;

 

Pisząc księgę gości, poznaliśmy funkcję ''file()'', która zwracaną zawartość rozbijała od razu na tablicę poszczególnych linijek. Dzięki tej właściwości wyświetlimy plik jako listę wypunktowaną HTML bez większych trudności:

 

// 1.1 - Otwieramy plik i czytamy go do tablicy

$_TrescPliku = @file('plik.txt') or die('Wystąpił błąd.');

// 1.4 - ...i zamykamy listę.

echo '</ul>';

 

Pamiętaj, że ''file()'' nie gubi znaków końca linii - te są nadal zapisane w poszczególnych linijkach. Dlatego gdy będziesz chciał z powrotem połączyć wszystko w całość, powinieneś napisać

 

 

zamiast np.

 

 

Pod żadnym pozorem nie odczytuj plików w ten sposób:

 

 

Sens takiego kodu można streścić w prostym porównaniu: pakować się tylko po to, by się natychmiast rozpakować. Nie służy to niczemu, a konsumuje niezbędny czas. Aby przekonać się, jak mało wydajne jest takie rozwiązanie, spróbuj załadować tak plik tekstowy o wielkości megabajta, następnie powtórz to samo z wykorzystaniem ''file_get_contents()'' i porównaj wrażenia.

Powinniśmy jeszcze wspomnieć o rozwiązaniu tzw. "wg pana od informatyki" (aczkolwiek bardzo go szanujemy). Rozwiązanie najlepiej pokazać na przykładzie:

 

// 1.1 - Inicjacja zmiennej

$_Plik='plik.txt';

}

// Tutaj dalsze operacje na pliku

 

Metoda na "pana nauczyciela" polega na pełnym obsłużeniu wszystkich możliwości jakie mogą wystąpić podczas czytania pliku oraz posłużenia się funkcjami typu file_exists(). Wadą takiego rozwiązania jest jednak to, że pisząc kod możemy zakopać się w blokach ''if'' gubiąc główny wątek programu, a także nie jesteśmy w stanie wymyślić wszystkich możliwych sytuacji, które mogą się zdarzyć.

Zapis danych wygląda analogicznie do odczytu. Różne jest tylko miejsce docelowe danych. Sposób pierwszy polega na otwarciu pliku funkcją ''fopen()'' i skorzystaniu z ''fwrite()'' do dodania nowej zawartości. Plik otwieramy z parametrem ''w'' (nadpisujemy starą zawartość) lub ''a'' (dopisujemy coś do pliku). W przypadku operowania danymi binarnymi, dodajemy jeszcze literę ''b''.

 

// 1.1 - Otwieranie

$_Plik = fopen('./plik.txt', 'w');

fclose($_Plik);

 

 

Po uruchomieniu tego skryptu w ''plik.txt'' powinna pojawić nam się nowa zawartość. W przypadku pracy na systemie Linux/Unix sprawdź, czy PHP ma uprawnienia do edycji plików w twoim katalogu roboczym.

W PHP 5.0.0 pojawiła się funkcja ''file_put_contents()'', która upraszcza całą sprawę. Zwraca ona liczbę zapisanych do pliku bajtów i możemy wykorzystać to do kontroli, czy operacja dopisywania faktycznie się udała. Funkcja pobiera dwa parametry: nazwę pliku oraz tekst do wpisania i "firmowo" nie zniekształca danych binarnych.

 

// 1.1 - Jeśli zapis się powiódł wyświetl komunikat o powodzeniu

if(file_put_contents('./plik.txt', 'To jest nowa zawartość pliku') != 0)

}

 

 

Zadajmy sobie pytanie, co jeśli musimy dopisać dodatkową treść. Naturalnie ''file_put_contents()'' także to potrafi. Trzeba tylko skorzystać z trzeciego parametru, w którym możemy ustawiać flagi. ''FILE_APPEND'' jest tym, czego potrzebujemy.

 

// 1.1 - Jeśli zapis się powiódł wyświetl komunikat o powodzeniu

if(file_put_contents('./plik.txt', 'Dopisana treść', FILE_APPEND) != 0)

}

 

 

Ten skrypt będzie już dopisywać dane do pliku, zamiast je nadpisywać.

Przy korzystaniu z nich musimy pamiętać o wydajności. Odczyt wszelkich danych z dysku jest dość powolny, dlatego starajmy się jak najwięcej wycisnąć z pojedynczego wywołania funkcji. Oto przykład: załóżmy, że mamy plik ''A.txt'' i na jego podstawie generujemy ''B.txt'' zawsze, kiedy ulegnie on zmianie (taki kompilator). Musimy zatem napisać mechanizm sprawdzający, czy można uruchomić kompilację, czy też jest ona zbędna.

 

 

if(!file_exists('A.txt'))

}

 

 

Pozornie wszystko wygląda na poprawne - skrypt prawidłowo raportuje wszystkie sprawy. Jednak robi to zbyt wolno, gdyż przeciążyliśmy go dużą ilością odwołań do dysku twardego. Jeżeli uruchomimy go na witrynie z dużym ruchem, osiągnąłby gorsze wyniki wydajności, niż inne skrypty. Spróbujmy go nieco zmodyfikować. Czy naprawdę potrzebujemy funkcji ''file_exists()''? Okazuje się, że nie. Przecież ''filemtime()'' zwróci nam '''false''', jeżeli plik nie będzie istniał i możemy to wykorzystać. Oto poprawiony kod skryptu:

 

 

$czasA = @filemtime('A.txt');

}

 

Zauważmy, w tym przypadku mamy tylko dwa odwołania do dysku, a jeśli plik ''A.txt'' nie będzie istnieć, to nawet jedno! Zamiast wykonywania za każdym razem setek nowych funkcji, wykorzystujemy maksymalnie te dane, które już mamy. To jest właściwa filozofia przy pracy z plikami.