C/Czytanie i pisanie do plików: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m format |
m →Niskopoziomowa obsługa plików: opis |
||
Linia 21:
== Niskopoziomowa obsługa plików ==
Niskopoziomowa metoda obsługi plików
Znajdują się tu funkcje do wykonywania niskopoziomowych operacji wejścia/wyjścia na deskryptorach plików<ref> [https://www.gnu.org/software/libc/manual/html_node/Low_002dLevel-I_002fO.html gnu libc manua: Low-Level Input/Output]</ref>
* prymitywy dla funkcji we/wy wyższego poziomu opisanych w sekcji Wejście/wyjście w strumieniach
* funkcje do wykonywania operacji sterowania niskiego poziomu, dla których nie ma odpowiedników w strumieniach
Nazwy funkcji są typu read(), open(), write() i close().
We/wy na poziomie strumienia jest bardziej elastyczne i zwykle wygodniejsze; dlatego programiści na ogół używają funkcji na poziomie deskryptora tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Oto niektóre z typowych powodów:
Podstawowym identyfikatorem pliku jest liczba całkowita, która jednoznacznie identyfikuje dany plik w systemie operacyjnym. Liczba ta w systemach typu UNIX jest nazywana '''deskryptorem''' pliku.▼
* do odczytu plików binarnych w dużych porcjach
* do wczytywania całego pliku do rdzenia przed jego analizowaniem.
* do wykonywania operacji innych niż przesyłanie danych, które można wykonać tylko za pomocą deskryptora. (Możesz użyć fileno, aby uzyskać deskryptor odpowiadający strumieniowi.)
* Aby przekazać deskryptory do procesu potomnego. (Proces potomny może utworzyć własny strumień, aby używać deskryptora, który dziedziczy, ale nie może bezpośrednio dziedziczyć strumienia)
▲Podstawowym identyfikatorem pliku jest liczba całkowita, która jednoznacznie identyfikuje dany plik w systemie operacyjnym. Liczba ta w systemach typu UNIX jest nazywana '''deskryptorem''' pliku.
== Wysokopoziomowa obsługa plików ==
| |||