C/Więcej o kompilowaniu: Różnice pomiędzy wersjami

Dzięki temu program make zna już kolejność wykonywanych działań oraz czynności, jakie ma wykonać. Aby zbudowaczbudować "co" należy wykonać polecenie: <tt>make co</tt>. Pierwsza reguła w pliku Makefile jest regułą domyślną. Jeśli wydamy polecenie <tt>make</tt> bez parametrów, zostanie zbudowana właśnie reguła domyślna. Tak więc dobrze jest jako pierwszą regułę wstawić regułę budującą końcowy plik wykonywalny; zwyczajowo regułę tą nazywa się <tt>all</tt>.

Ta reguła spodowujespowoduje usunięcie wszystkich plików .o oraz naszego programu jeśli napiszemy <tt>make clean</tt>.

Dzięki użyciu tego atrybutu, kompilator zostanie "zmuszony" do braku ingerencji w naszą strukturę. Jest jednak jeszcze jeden, być może bardziej elegancki sposób na obejście dopełniania. Zauważyłeś, że dopełnienie, dodane przez kompilator pojawiło się między polem o długości 8-bitów (plec) oraz polem o długości 32-bitów (dochod). Wyrównywanie polega na tym, że dana zmienna powinna być umieszczona pod adresem będącym wielokrotnością jej rozmiaru. Oznacza to, że jeśli np. mamy w strukturze na początku dwie zmienne, o rozmiarze jednego bajta, a potem jedną zmienną, o rozmiarze 4 bajtów, to pomiędzy polami o rozmiarze 2 bajtów, a polem czterobajtowym pojawi się dwubajtowe dopełnienie. Może Ci się wydawać, że jest to tylko niepotrzebne mącenie w głowie, jednak niektóre architektury (zwłaczazwłaszcza typu [[w:RISC|RISC]]) mogą nie wykonać kodu, który nie został wyrównany. Dlatego, naszą strukturę powinniśmy zapisać mniej więcej tak:

Wyrównywanie działa także na pojedyczychpojedynczych zmiennych w programie, jednak ten problem nie powoduje tyle zamieszania, co ingerencja kompilatora w układ pól struktury. Wyrównywanie zmiennych polega tylko na tym, że kompilator umieszcza je pod adresami, które są wielokrotnością ich rozmiaru

Wśród przydatnych narzędzi, warto wymienić równierzrównież program objdump (zarówno pod Unix jak i pod Windows) oraz readelf (tylko Unix). Objdump służy do deasemblacji i analizy skompilowanych programów. Readelf służy do analizy pliku wykonywalnego w formacie ELF (używanego w większości systemów z rodziny Unix). Więcej informacji możesz uzyskać, pisząc (w systemach Unix):