Historia dla gimnazjum/Aleksander Wielki: Różnice pomiędzy wersjami

Aleksander III Wielki (356-323 p.n.e) , zwany także Macedońskim, był synem króla Macedonii Filipa II (panował w latach 359-336 p.n.e) i Olimpias. Już jako młody chłopak uczestniczył w wyprawach wojennych swojego ojca. Aleksander był wychowywany i uczony przez ateńskiego filozofa Arystotelesa (384-322 p.n.e). Wszelakie zainteresowania wybitnego filozofa, w dużych ilościach udzielały się młodemu uczniowi. Takie lekcje jak polityka czy moralność a skończywszy na biologi i literaturze przydały się uczniowi w późniejszych latach życia. Początki sławy Aleksandra są głęboko związane z ujarzmieniem czarnego wierzchowca Bucefała, który służył mu przez całe życie. Ojciec wyznaczył go na regenta, gdy ten w zaledwie wieku 16 lat dowiódł swej waleczności. Królem został w wieku 20 lat (336r. p.n.e.). Aleksander pośród innych władców odznaczał się wielkim talentem wojskowym, był znakomitym strategiem i taktykiem, wybitnym politykiem a także administratorem. Cieszył się wielkim poważaniem wśród swojego wojska. Jego imperium rozciągało się od Grecji na zachodzie po Indie na wschodzie. Działania Aleksandra Wielkiego szeroko przyczyniły się do rozprzestrzenienia kultury greckiej, rozwoju handlu i wprowadzenia jednolitego system monetarnego. W 323r. p.n.e. Aleksander, przebywając w Babilonie dostał wysokiej gorączki i zmarł w wieku 33 lat, ale i tak w wielu miastach przetrwały jego ślady, między innymi na wschodzie gdzie była najgłębiej rozpowszechniana kultura grecka. Miasta te zwane Aleksandrią od imienia swojego założyciela, otworzyły szlak handlowy między Azją a Europą, który przetrwał wieki. Przed śmiercią Aleksander władał terytorium o powierzchni 5 mln km/2, jednak jego dzieło okazało się nietrwałe. Nie pozostawił męskiego potomka, a po śmierci władcy Macedonia pogrążyła się w wojnie domowej i już nigdy nie odzyskała dawnej potęgi.▼