Chiński/Podstawy/Lekcja 3: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
wymaga jeszcze tłumaczenia |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4:
== Wprowadzenie do partykuł ==
W języku chińskim powszechnie i często używa się partykuł do modyfikacji znaczenia znaku czy zdania. Ponieważ w języku tym nie ma odmian czy czasów, znajomość partykuł jest podstawą do rozumienia zarówno pisanego jak i mówionego chińskiego. Poniżej znajdziesz niektóre z podstawowych partykuł
== Partykuła de (bái sháo de) ==
Linia 17:
'''Partykuła dokonania'''
Partykuła 了 używana jest głównie do
Przykład:
他 走 了。 Tā zŏu le. ''On ondszedł.'' <br/>
"Le"
了 może także służyć do wyrażania trybu rozkazującego.<br/>
Przykład:
别 再 打扰 我 了! Bié zài dărăo wŏ le! ''
W tym przykładzie ''le'' użyte jest w połączeniu z bié ("nie rób") do stworzenia rozkazu, polecenia. ''Uwaga'': Większość rozkazów nie jest tworzona z użyciem tej konstrukcji.
了 odczytane jako liăo (wariant homograficzny) może być użyte do określania '''zdolności''' podmiotu w robieniu czegoś.
Przykład:
我 实在 吃 不 了 了。 Wŏ shízài chī bù liăo le. ''
Na pierwszy rzut oka zdanie to może być trochę mylace ze względu na dwukrotne wystapienie partykuły 了 jedna obok drugiej. Jednakże pierwsze 了 odczytujemy jako ''liăo'' ze względu na jej położenie (para bù + le nie istnieje). A więc, liăo słuzy do określenia możliwości dalszego jedzenia a le ''podkreśla'' wypowiedź.
== Partykuła zhe/zháo ==
Linia 46:
我 终於 把 东西 买 着 了! Wŏ zhōngyú bă dōngxī măi zháo le. ''W końcu udało mi się kupić tę rzecz!'' <br/>
Konstrukcja bă (rzeczownik) (orzeczenie) zháo (le) jest w szczególności bardzo pomocna.
[[Kategoria:Język chiński]]
|