Szwedzki/Zaimek dzierżawczy i osobowy

Dopełniacz

edytuj
  • Tak jak wiele innych rzeczy w gramatyce, w języku szwedzkim dopełniacz tworzymy dodając -s do czasownika. Jest podobnie jak w angielskim, ale nie używamy apostrofu. -s nie dodajemy tylko wtedy, gdy rzeczownik kończy się na -s lub -z.
    • Bilens färg – Kolor samochodu
    • Eriks bok – Książka Eryka

Zaimki

edytuj

Trochę gorzej wygląda sprawa z zaimkami - jest ich wiele (podobnie jak francuskim i w niemieckim). Tak one wyglądają[1]:

1 osoba
Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga
Mianownik jag - ja vi - my
Dopełniacz - -
Celownik mig - mnie, mi oss - nam
Biernik mig - mnie oss - nas
2 osoba
Mianownik du - ty ni - wy, pan, pani, państwo
Dopełniacz - -
Celownik dig - tobie, ci er/eder - wam, panu, pani, państwu
Biernik dig - ciebie, cię er/eder - was, pana, panią, państwo
3 osoba
Liczba pojedyncza Liczba mnoga
Przypadek Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nieokreślony Rodzaj nijaki -
Mianownik han - on hon - ona den - on, ona det - ono de - oni
Dopełniacz hans - jego hennes - jej dess - jego, jej dess - jego deras - ich
Celownik honom - jemu henne - jej den - jemu, jej det - jemu dem - im
Biernik honom - jego henne - den - jego, det - je dem - ich

Przypisy

  1. Tabela została skopiowana z artykułu o języku szwedzkim na polskojęzycznej Wikipedii. Lista autorów znajduje się tutaj. Tak jak na Wikibooks, treści z Wikipedii są na licencji Creative Commons: Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach – wersja 3.0.