Historia Polski edytuj

Historia naszego kraju mogła rozpocząć się około 550 roku, ale najwięcej wiemy o okresie po 966 roku.

550-960 (okres legendarny) edytuj

W okresie legendarnym Polską rządzili różni władcy, z dynastii Lechitów i Popielidów, a potem protoplaści Piastów - Piast, Siemowit, Lestek i Siemomysł. Czasy te nazywamy legendarnymi, ponieważ nie znamy zapisków z tego okresu. O wydarzeniach tamtej epoki opowiadają tylko legendy spisane w dużo młodszych źródłach.

960-1370 (okres piastowski) edytuj

W 960 roku władzę objął Mieszko I. W 966 roku sprowadził do kraju chrześcijaństwo. Rozszerzył kraj do granic bliskich obecnym. W roku 992 władzę objął Bolesław Chrobry. Został on królem w 1025 roku, lecz zmarł wkrótce po tym. Na okres panowania jego syna oraz jego wnuka, Mieszka II i Kazimierza Odnowiciela, przypadł okres wojny i kryzysu. Stolicę przeniesiono wtedy z Gniezna do Krakowa. Następnie rządzili Bolesław II, Władysław I i Bolesław III Krzywousty. Po jego śmierci rozpoczął się okres podziału kraju na drobne księstwa. Część księstw zajęły inne kraje, część Krzyżacy a część została potem zjednoczona przez Władysława Łokietka. Potem (1333) władzę objął Kazimierz Wielki, który stworzył potężne państwo. Następnie przez 15 lat po 1370 Andegawenowie rządzili w kraju.

1385-1795(okres Polsko-Litwy) edytuj

Około 1385 roku doszło do chrztu Litwy i ślubu Jadwigi z Jagiełłą, księciem litewskim, co zaczęło proces połączenia Litwy z Polską. W 1410 roku doszło do wojny z Krzyżakami, Której najważniejszą częścią była Bitwa pod Grunwaldem 15 lipca. Krzyżacy ponieśli wtedy druzgocącą klęskę. W 1563 Polska i Litwa zostały definitywnie połączone. Miasta się rozwijały, a szlachta miała coraz większą władzę. Stolicę przeniesiono do Warszawy. Po 1573 szlachta wybierała kolejnych królów. W XVII wieku miały miejsce liczne wojny, w tym Bitwa pod Wiedniem, od której zależała przyszłość Europy. Ostatnim królem Polski i Litwy był Stanisław August. Jednocześnie dbał o rozwój państwa, lecz w wyniku jego ustępstw Rosja, Austria i Prusy dokonały 3 rozbiorów: w 1772, 1793 i 1795 roku. Polska zniknęła z mapy.

1795 - 1918 (okres zaborów) edytuj

W ciągu 123 lat zaborów Polacy próbowali się uwolnić, dwa razy prawie się udało, ale wszystko na nic. Kiedy w 1914 roku wybuchła 1 wojna światowa, rozpoczął się proces uwolnienia ojczyzny.

po 1918 (okres współczesny) edytuj

W 1918 roku, 11 listopada Józef Piłsudzki objął władzę w kraju. Utworzenie sensownych granic trwało do 1922 roku. Miały miejsce m.in. 3 powstania na Śląsku i bitwa o Warszawę. po tym okresie do 1939 roku trwał rozwój II RP. W latach 1939-45 trwała 2 Wojna Światowa, w trakcie której zginęło bardzo dużo ludzi i zniszczono większość miast. Po wojnie Polska z okupacji niemieckiej dostała się pod radziecką, a także straciła tereny na wschodzie na rzecz tych na zachodzie. W wyniku strajków w 1989 polska stała się samodzielnym państwem.