Wikipedysta:193.242.104.2/Białowieski Park Narodowy
Wstęp edytuj
Wszyscy, którzy pragną kontaktu z dziką przyrodą, powinni koniecznie odwiedzić Białowieski Park Narodowy. Park chroni najlepiej zachowany fragment ostatniego na niżu Europy lasu naturalnego, o cechach lasu pierwotnego (lasy takie przed wiekami rozciągały się w strefie lasów liściastych i mieszanych). Jest to las wielowiekowy i wielogatunkowy, o zróżnicowanej strukturze przestrzennej i niespotykanym bogactwie świata roślin, grzybów i zwierząt. Wiele gatunków to gatunki właściwe lasom pierwotnym, które gdzie indziej zostały już wytępione lub są poważnie zagrożone, a Park jest dla nich często ostatnią ostoją.
Gdzie jest Białowieża? edytuj
Białowieża znajduje się w województwie podlaskim na wschodzie Polski. Na obrazku jest zaznaczona Warszawa oraz Puszcza Białowieska.
Rysy historyczne edytuj
Białowieski Park Narodowy, utworzony w 1932 r. jako Park Narodowy w Białowieży, jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Jego historia sięga 1921 roku, kiedy to 29 grudnia utworzono leśnictwo "Rezerwat", które 13 kwietnia 1924 roku zostało podniesione do rangi nadleśnictwa o tej samej nazwie, które 1 stycznia 1929 roku zostało objęte ochroną ścisłą. 4 sierpnia 1932 roku zostało przemianowane na "Park Narodowy w Białowieży". W roku 1947 21 listopada reaktywowano go pod obecną nazwą. 26 października 1996 roku powierzchnia parku zostaje powiększona do 10 502 ha przez przyłączenie powierzchni dwóch sąsiadujących nadleśnictw, a wokół parku utworzono otulinę o powierzchni 3224 ha.
Siedzibą dyrekcji parku jest Białowieża. Obejmuje fragmenty Puszczy Białowieskiej zachowane w stanie zbliżonym do naturalnego.
Obszar Ochrony Ścisłej Białowieskiego Parku Narodowego w 1979 z racji dużego znaczenia dla kultury i dziedzictwa ludzkości, wpisano na prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. 26 czerwca 2004, na "II Forum Polskich Miast i Miejsc UNESCO", miasta i obiekty w Polsce, znajdujące się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, w celu przekazywania informacji, współpracy i promocji skupiły się w Ligę Polskich Miast i Miejsc UNESCO. Siedzibą Ligi został Toruń, a jej pierwszym prezesem Marcin Zamoyski.
W 1992 r. UNESCO rozszerzyło status obiektu dziedzictwa światowego na przylegający doń od wschodu fragment białoruskiego parku narodowego "Białowieżskaja Puszcza", podlegający ochronie ścisłej (4500 ha). W ten sposób powstał w Puszczy Białowieskiej jeden z siedmiu na świecie i trzech w Europie transgraniczny obiekt dziedzictwa światowego.
Fauna edytuj
W Puszczy Białowieskiej żyje około 12 000 gatunków zwierząt, wśród których przeważają bezkręgowce, a w szczególności owady (8 000 gatunków). Ponadto występuje tu 120 gatunków ptaków, 7 gatunków gadów i 11 gatunków płazów. Symbolem parku jest żubr, gdyż właśnie tu ocalono go od zagłady. Obecnie w Białowieskiej Puszczy żyje około 700 żubrów (z czego około 400 po stronie polskiej), spośród 3000 na całym świecie.
Flora edytuj
Ponad 2/3 powierzchni parku zajmują lasy liściaste. Największą powierzchnię zajmują lasy grądowe (dębowo-grabowe), które rosną na najżyźniejszych glebach puszczy. W miejscach zalewanych przez kilka miesięcy wodą, rosną olsy i łęgi, W suchszych miejscach rosną natomiast bory sosnowe, świerkowe i mieszane.Ogólnie flora parku liczy 1000 gatunków roślin, w tym 728 gatunków roślin naczyniowych, 277 gatunków porostów oraz ponad 3000 gatunków grzybów.
Grądy
Bogactwo tutejszej puszczy najlepiej widać w piętrowości tutejszych lasów grądowych. Najwyższe piętro zajmują, przekraczające nierzadko 50m, pojedyncze świerki. Pod nimi, na wysokości 40 m rosną dęby, lipy i klony. Najniżej, bo na wysokości 20 m, rosną graby.
Martwe drewno
W Białowieskim Parku Narodowym charakterystyczną cechą jest duża liczba martwego drewna. W obszarze ochrony ścisłej zajmuje ono około 25% masy wszystkich drzew. Dzięki rozkładowi martwych pni, do gleby wracają cenne substancje odżywcze, przywracające glebie żyzność. Ponadto, martwe drewno staje się domem dla niezliczonej ilości grzybów, bakterii i malutkich bezkręgowców. Wiele z nich to gatunki zagrożone wyginięciem, nie występujące nigdzie indziej w Europie.
Najciekawsze drzewa na terenie Białowieskiego Parku Narodowego:
- Dąb Jagiełły
Zdjęcia edytuj
Zdjęcia zobaczysz klikając na linki.
