Wikipedysta:Czeski Wratek/brudnopis/Kongres wiedeński

Przyczyny

edytuj

Bitwa pod Lipskiem spowodowała upadek Napoleona, który wkrótce później abdykował i został zesłany na wyspę Elbę. W tej sytuacji trzeba było ustalić nowy porządek w europie. Z tego powodu we wrześniu 1814 roku w Wiedniu zwołano kongres, czyli zjazd władców zwycięskich państw.

100 dni Napoleona

edytuj

Podczas obrad kongresu, w marcu 1815 roku, wykorzystując niezadowolenie Francuzów wobec nowego władcy Ludwika XVIII, były Cesarz Francuzów wrócił do Francji. Po pewnym czasie ponownie zasiadł na tronie. Jednak wtedy wojska VI koalicji zaatakowały Francję i w decydującej Bitwie pod Waterloo Napoleon został pokonany. Bonaparte został ponownie zesłany, tym razem na Wyspę Świętej Heleny, a te wydarzenia nazywane są 100 dniami Napoleona

Obrady Kongresu

edytuj

Obrady kongresu wiedeńskiego zakończyły się w czerwcu 1815 roku. Wtedy wprowadzono 3 zasady:

Restauracja Legitymizm Równowaga Europejska
Przywrócenie dynastii obalonych przez Napoleona Uznanie władzy monarchów w Europie za świętą i nienaruszalną Brak państwa dominującego nad innymi

Zmiany Terytorialne

edytuj
  1. Francja powróciła do granic sprzed 1792 roku
  2. Holandia została powiększona o Belgię i zmieniła nazwę na "Królestwo Niderlandów"
  3. Zniesiono Związek Reński i utworzono na jego miejsce Związek niemiecki
  4. Prusy zyskały Nadrenię, Westfalię, Wielkopolskę oraz część Saksonii
  5. Austria odzyskała utracone wcześniej z rąk Napoleona Lombardię, Wenecję i Dalmację
  6. Rosja wzięła w posiadanie Finlandię, Besarabię oraz znaczną część Księstwa Warszawskiego
  7. Z ziem Księstwa Warszawskiego powstało: Wielkie Księstwo Poznańskie włączone do Prus, Królestwo Polskie włączone do Rosji i Rzeczpospolita Krakowska będąca pod kontrolą wszystkich zaborców.

Święte Przymierze

edytuj

Po zakończeniu wojen napoleońskich Cesarz Rosji, Król Prus i Cesarz Austrii zawarli Święte Przymierze. Oficjalnie członkowie tego sojuszu mieli prowadzić politykę wewnętrzną i zewnętrzną, jednak w rzeczywistości władcy tych państw chcieli nie doprowadzić do jakichkolwiek zmian w Europie. Z czasem do Świętego Przymierza się przyłączyły wiele innych państw, w tym Francja. Niektóre państwa jednak, w tym Imperium Osmańskie, Wielka Brytania i Państwo Kościelne