Wprowadzenie do elektroniki/Słowniczek

D

dwójnik

– elektroniczny układ jednowrotowy, posiadający dwa zaciski, opisany impedancją ${\underline {Z}}={\frac {\underline {U}}{\underline {I}}}$ zależności napięcia i prądu rozpatrywanych względem zacisków

dyskretny element

– pojedynczy, podstawowy element elektryczny wyposażony w wyprowadzenia i przeznaczony do montażu w układach

E

element R, L, C

– odpowiednio rezystor, cewka, kondensator

K

Kirchhoff, Gustav Robert

– fizyk niemiecki ur. 12 marca 1824 w Królewcu, zm. 17 października 1887 w Berlinie

klucz

– inaczej włącznik/wyłącznik zaciskający/rozwierający dwa zaciski

N

Norton, Edward Lawry

– amerykański fizyk ur. 28 lipca 1898, zm. 28 stycznia 1983

O

Ohm, Georg Simon

– fizyk niemiecki ur. 16 marca 1787 w Erlangen, zm. 7 lipca 1854, profesor politechniki w Norymberdze

P

powierzchniowy montaż

→ „SMT”

przewlekany montaż

→ „THT”

S

scalony element

– pojedynczy, podstawowy element elektryczny montowany maszynowo w układach SMD

scalony układ

– układ miniaturowych elementów scalonych zamknięty w jednej obudowie zwanej chipem

SMD

– ang. Surface Mount Device, element montażu powierzchniowego

SMT

– ang. Surface Mount Technology, montaż powierzchniowy elementów SMD, przeprowadzany najczęściej maszynowo

T

Thévenin, Léon Charles

– francuski inżynier telegrafista ur. 30 marca 1857, zm. 21 września 1926

THT

– ang. Through-Hole Technology, montaż przewlekany elementów dyskretnych, przeprowadzany najczęściej ręcznie

U

ustalony stan

– stan obwodu R, L, C w czasie dostatecznie długim od uruchomienia, kiedy elementy aktywne C, L stają się pasywne

W

węzeł

– miejsce połączenia co najmniej dwóch gałęzi

wrota

– para zacisków zewnętrznych danego układu, opisanych odpowiednimi zależnościami prądów wpływających $I_{1A}=-I_{1B}$

wielowrotnik

– wielozaciskowy element układu elektrycznego, którego zaciski wyprowadzone na zewnątrz można pogrupować w pary zwane wrotami, spełniający odpowiednie założenia

Z

zacisk

– niepełny węzeł będący miejscem możliwego włączenia do układu nowego elementu; oznaczany symbolem „ø”;