Wstępna charakterystyka bakteriofaga Serratia φOS10/Wyniki i dyskusja/Uzyskanie czystych kultur fagowych z próbki środowiskowej metodą szalek dwuwarstwowych i określenie ich morfologii

W celu uzyskania pojedynczych łysinek stosowano metodę szalek dwuwarstwowych opisaną w Podrozdziale 4.1 oraz jako gospodarzy używano szczepy Serratia spp. OS10 i W54. Uzyskane łysinki, na szalkach z ich policzalną ilością, porównano pod kątem ich morfologii, a wybrane nazwano od „Ł1” do „Ł10”. Niejednolita morfologia sugerowała, że w testowanej próbce znajdują się co najmniej dwa różne fagi (Tabela 8).

Tabela 8. Opis morfologii wyizolowanych łysinek.
Nazwa Opis morfologii gospodarz
Ł1 Mała, ø=0,5mm OS10
Ł2 Duża, ø=1mm, mętna w środku, okrągła OS10
Ł3 Duża, ø=0,9mm, okrągła z jednym rożkiem OS10
Ł4 Duża, ø=0,9mm, lekko owalna, mętna w środku, przejrzysta na obwodzie W54
Ł5 Mała, ø=0,2mm, okrągła, przejrzysta OS10
Ł6 Mała, ø=0,5mm, kwadratowa, przejrzysta W54
Ł7 Średnia, ø=0,8mm, 5-kątna, mętna w środku, przejrzysta na krawędzi W54
Ł8 Duża, ø=0,9mm, okrągła, cała mętna OS10
Ł9 Mała, ø=0,4mm, okrągła, duży przejrzysty obwód, mały mętny środek OS10
Ł10 Mała, ø=0,5mm, okrągła, przejrzysta w pełni OS10

Zwrócono uwagę, że większość łysinek, niezależnie od wielkości, była mętna, zaś wokół krawędzi łysinki Ł9 zaobserwowano wyraźnie przejrzystą strefę. Ten fakt stał się pierwszą przesłanką do postawienia hipotezy, iż w badanej próbce obecne były bakteriofagi łagodne. Materiał z kilku pojedynczych łysinek różniących się morfologią posłużył do namnożenia i izolacji cząstek fagowych (metoda opisana w Podrozdziale 4.2). Uzyskane zawiesiny były następnie mianowane (Podrozdział 4.1) z wykorzystaniem tych samych co wcześniej (patrz wyżej) gospodarzy.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.