Śpiewnik/Precz, precz od nas smutek wszelki

Opis Muzyka Tekst

Muzyka

edytuj

Autor: nieznany (melodia ludowa z okolic Krewa, prawdopodobnie w opracowaniu Tomasza Zana)
 
Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych [...] z melodyami, t. 1, Tarnów [ok. 1912], s. 41–43.

Autor: Antoni Odyniec

1. Precz, precz od nas smutek wszelki,
Zapal fajki, staw butelki.
Niech wesoło z przyjacioły
Słodko mija czas.

2. Cóż pomoże narzekanie?
Co się stało, nie odstanie,
Dobrym wszędzie dobrze będzie,
A złym wszędzie kwas.

3. Niech fortuna w zmianach chyża,
Tych wywyższa, tych poniża,
Kto poczciwy, ten szczęśliwy,
Nie dba o jej grot.

4. Jeszcze słońce nam zaświeci,
Wiwat, bracia Filareci!
Których męski umysł klęski –
Umiał znieść do cnót.

5. Hej no ty, panie marszałku,
Daj nam ciasta po kawałku,
A ty Bachu, miły Stachu,
Pełne szklanki lej!

6. Dalej Kułakowski, dalej!
Niechaj czara krąży w sali
Człek pijany, losu zmiany
Umie znosić lżej!

7. Gdy poczciwość w świecie znana,
Któż poczciwszy jest nad Zana?
Więc panowie, jego zdrowie!
Wiwat Tomasz Zan!

8. Gdy uwielbień godna cnota,
Któż godniejszy nad Czeczota?
Więc panowie, jego zdrowie,
Wiwat Czeczot Jan.

9. Pijmy zdrowie Mickiewicza,
On nam słodkich chwil użycza,
Wszelkie troski koi boski
Jego lutni dźwięk!

10. Hej panowie! W górę szklanki!
Każdy zdrowie swej kochanki!
Biedne chłopcy, którym obcy
Jest miłości wdzięk!

11. Poczekajcie jeszcze, proszę,
Jeszcze jeden toast wnoszę!
W górę czasze! Zdrowie nasze!
Wiwat mnie i wam!

12. A gdy czara wypróżniona
I od czczości wena kona,
Lepiej będę wieść gawędę,
Wierszom krzyżyk dam.


Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe, Lwów: Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, [ok. 1918], s. 30.

Zobacz też

edytuj