Historia dla gimnazjum/Koniec I wojny światowej

Włączenie się USA do wojny edytuj

Już na przełomie 1916 i 1917 roku w Europie zaczęto odczuwać zmęczenie niekończącą się wojną. Prezydent USA Thomas Woodrow Wilson podjął próbę mediacji, czyli pośrednictwa w konflikcie w celu zaprowadzenia pokoju. Jednakże inicjatywa ta pozostała bez echa. W 1917 roku Wilson przedstawił Kongresowi nowe cele polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych, na podstawie których USA mogła wypowiedzieć Niemcom wojnę. Wkrótce doszło do tego. W ten sposób Ameryka przestała być w izolacji politycznej, Ententa natomiast zyskała potężnego sojusznika, dysponującego zasobami ludzkimi, surowcowymi i wysoko rozwiniętym przemysłem.

Klęska państw centralnych edytuj

Po przystąpieniu do wojny USA, Niemcy postanowili pokonać Ententę w Europie, za nim zza Atlantyku przybędą żołnierze amerykańscy. Rozpoczęto masową mobilizację rzeszy ludzi, w tym nawet uczniów ostatnich klas gimnazjów. Wojska niemieckie mogły ruszyć na zachód, bowiem w międzyczasie podpisany został pokój z bolszewicką Rosją. Ofensywa ruszyła i dotarła aż do rzeki Marny w zachodniej Francji, jednak po klęsce nad nią (17/18 lipca 1918) Niemcy musieli się wycofać. W sierpniu wojska Ententy pod dowództwem marszałka Ferdinanda Focha przeszły do kontrofensywy, wkrótce zostały wsparte przez oddziały z USA. Ostatecznie przekreśliło to marzenia Niemców o zwycięstwie. Ostatecznie resztki armii niemieckiej poszły w rozsypkę, gdy wybuchła w kraju rewolucja.
W 1917 roku na wschodzie armia niemiecka wkroczyła wgłąb terytorium ogarniętej chaosem Rosji. Rosjanie, ponoszący kolejne klęski chcieli szybkiego zakończenia wojny z Niemcami. Pokój podpisano 3 marca 1918 roku w Brześciu Litewskim.
Tymczasem na Bałkanach w październiku 1918 roku wojska Ententy zajęły Bułgarię, odcinając tym samym od Niemiec i Austro-Węgier sprzymierzoną z nimi Turcję. Równocześnie, 3 listopada doszło do kapitulacji armii austriackiej.

Zakończenie I wojny światowej. Rozpad Austro-Węgier i rewolucja w Niemczech edytuj

Wraz z końcem I wojny światowej dobiegły kresu rządy Romanowów w Rosji, Hohenzollernów w Niemczech i Habsburgów w Austro-Węgrzech. Wojna zakończyła się 11 listopada 1918 roku, gdy delegacja niemiecka w wagonie kolejowym marszałka Focha pod Paryżem podpisała akt kapitulacji. W Europie powstawały nowe państwa lub odbudowywane były te, które niegdyś utraciły niepodległość. W wyniku rozpadu Austro-Węgier pojawił się kraje takie jak Zjednoczone Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców (SHS), Republika Austrii, Czechosłowacja czy Zachodnioukraińska Republika Ludowa. W Europie zaczęło dochodzić do buntów, wybuchały nawet rewolucje. Jedna z nich ogarnęła Niemcy, a jej skutkiem było powołanie socjaldemokratycznego rządu z Friedrichem Ebertem na czele i proklamowanie republiki.

Skutki materialne i psychologiczne I wojny światowej edytuj

W wyniku 4 lat ciężkich walk Europa była spustoszona, gospodarka została zrujnowana, zginęło ponad 10 mln ludzi, w tym blisko 400 tys. Polaków, trwale okaleczonych zostało natomiast około 8 mln, a 22 mln odniosło rany. Trwałym zmianom uległa kultura i sposób myślenia ludzi. Wojna odniosła też destrukcyjny wpływ na psychikę żołnierzy, młodych ludzi, których codziennością było zabijanie. Upadły dla nich wszelkie autorytety, zmieniła się ich orientacja, nie mogli zdobyć wykształcenia. Z tego powodu mówiło się o "straconym pokoleniu". Coraz większe znaczenie podczas walk miała tzw. wojna psychologiczna. Polegała ona na osłabianiu ducha żołnierzy przeciwnika, poprzez głoszenie haseł propagandowych.

Orędzie prezydenta USA Wilsona edytuj

Pierwszą propozycją przebudowy ładu w Europie przedstawił prezydent USA Wilson, który w styczniu 1918 roku wygłosił orędzie, czyli uroczyste oświadczenie do Kongresu, w którym przedstawił w 14 punktach program uregulowania stosunków międzynarodowych po wojnie. Wśród nich znajdowały się propozycje dotyczące jawności wszelkich zawieranych traktatów, powszechnego rozbrojenia i wolności żeglugi. Prezydent też był za odbudową państwa polskiego oraz utworzeniem międzynarodowej organizacji, mającej zapewnić pokój na świecie.