Historia dla gimnazjum/Powojenne Niemcy

Po I wojnie światowej Niemcy stały się jednym wielkim bałaganem.Dnia 9 listopada 1918 roku ogłoszono republikę. Na ulicach Berlina i innych trwała potężna rewolucja spowodowana niezadowoleniem ludności z sytuacji gospodarczej i militarnej kraju.Z przegranych już cesarskich Niemiec nie pozostawało nic.Na wieść o rewolcie cesarz Wilhelm II zbiegł do Holandii,aby nie być złapanym i osądzonym.W Weimarze Zgromadzenie Narodowe zdecydowało o wyborze prezydenta.Został nim Friedrich Ebert.Ponadto uchwalono nową konstytucję.Ustanawiała ona system parlamentarno- gabinetowy,a przejęcie władzy przez prezydenta przewidywała tylko w wypadku zagrożenia państwa.Wkrótce okazuje się,iż konferencja wersalska jak i traktat pokojowy splata Niemcom niezwykłe figle.Alzacja i Lotaryngia muszą zostać oddane Francji. Okręgi Eupen i Malmedy otrzymuje Belgia.Również państwo niemieckie traci na rzecz Polski Pomorze,Wielkopolskę i Śląsk.Jest to wynik powstań polskich jakie wybuchły na tych ziemiach.Traktat wersalski zniósł Niemcom powszechny obowiązek służby wojskowej,ograniczył liczbę żołnierzy i oficerów w armii oraz zakazał posiadania ciężkiego sprzętu bojowego,lotnictwa i okrętów podwodnych.Niemcy zostały zobowiązane do zapłacenia odszkodowań wojennych,których wysokość wyniosła 132 miliardów marek w złocie.Spłata ta miała być rozłożona w 42 ratach.Pokrywała ona koszty likwidacji zniszczeń wyrządzonych przez armię niemiecką oraz renty dla wdów i sierot.Delegaci konferencji wersalskiej zdecydowali także o okupacji lewobrzeżnej Nadrenii przez 15 lat.Wszystkie te postanowienia wywołały w Niemczech ogromne emocje.Wśród obywateli pojawiła się tęsknota za dawnymi czasami.Marzono o innych,lepszych Niemcach.Tęskniono także za przywódcą,który mógłby wywinąć kraj z kryzysu,bowiem okres rządów Republiki Weimarskiej to fala ciągłych strajków,chaosu i innych zawirowań.W 1925 roku skończyła się kadencja prezydencka Eberta.Związku z tym zaplanowano nowe wybory prezydenckie.Zwyciężył je stary pruski marszałek Paul von Hindenburg-uczestnik wojny prusko-austriackiej (1866 rok) i francusko-pruskiej (1870-1871).W czasie I wojny światowej Hindenburg dowodził frontem wschodnim,na którym odniósł zwycięstwo w bitwie pod Tannenbergiem.Za zasługi cesarz Wilhelm II podniósł jego rangę wojskową do stopnia marszałka.Zwycięstwo pruskiego wojskowego mogło sprawić przywrócenie dawnych porządków na terenie państwa. Jednakże,społeczeństwo niemieckie wciąż domagało się poprawy swojej sytuacji.