Historia dla gimnazjum/Prehistoria – powtórzenie

Obecnie żyje na Ziemi około 7 miliardów ludzi. Wszyscy oni, niezależnie od pochodzenia, koloru skóry czy kultury należą z punktu widzenia biologii do jednego gatunku - Homo sapiens.
Najbliższym krewnym człowieka jest szympans. Jego przodkowie oddzielili się od naszych kilka milionów lat temu.
Nie mamy pewności, dlaczego spokrewnione z nami człowiekowate przyjęły wyprostowaną postawę ciała i zaczęły chodzić na dwóch nogach.
Ponad 4 miliony lat temu z pierwotnych człowiekowatych wyewoluowały znacznie bardziej przypominające już człowieka niż małpy australopiteki. Mierzyły one od 1 do 1,5 m wzrostu, chodziły na dwóch nogach i żywiły się roślinami, owadami, a także, choć znacznie rzadziej, padliną.
Pierwsi ludzie powstali około 2,5 mln lat temu i wywodzili się zapewne od australopiteków. Ich cechą charakterystyczną była umiejętność wyrabiania skomplikowanych narzędzi. Coraz częstszym składnikiem diety człowieka pierwotnego było mięso, którego spożywanie doprowadziło do bardzo szybkiego rozwoju mózgu.
Praludzie szybko skolonizowali Eurazję, docierając nawet do Chin i do Indonezji. Nauczyli się także rozpalać ogień.
Około 200 tysięcy lat temu w Afryce wyewoluował człowiek współczesny, który szybko podjął ekspansję do Azji i Europy.
Pierwsi Homo sapiens byli koczownikami, żyjącymi w 20, 50-osobowych grupach. Trudnili się łowiectwem i zbieractwem.
W Eurazji Homo sapiens napotkał inne gatunki człowieka (m.in. neandertalczyka), które nie sprostały jego konkurencji i prawdopodobnie wymarły bezpotomnie. Wkrótce nasi przodkowie skolonizowali także Australię i Amerykę.
Kiedy człowiek współczesny dotarł około 40000 lat temu do Europy panował tam klimat znacznie bardziej surowy niż dziś, a lodowiec pokrywał znaczną część kontynentu. Ludzie musieli dostosować się do tych trudnych warunków. Na szczęście jednak tundrę zamieszkiwały olbrzymie ilości zwierzyny łownej: reniferów, bizonów, mamutów, koni.
W czasach epoki lodowcowej rozwijała się kultura i sztuka, powstawały wspaniałe malowidła naskalne (np. w Lascaux)
Wraz z ociepleniem się klimatu ok. 10000 lat temu wiele zwierząt, np. mamuty wymarło, pozostałe ruszyły na północ, a za nimi wiele plemion, których członkowie żyli z łowiectwa.
Po ociepleniu się klimatu na Bliskim Wschodzie zapanowały dogodne warunki dla dzikich zbóż, które stały się podstawą pożywienia wielu ludów. Niektóre plemiona zaczęły osiedlać się w miejscach, gdzie rosły owe zboże i wyspecjalizowały się w ich zbiorze.
Z czasem ludzie sami zaczęli uprawiać zboże i stopniowo przechodzili na osiadły tryb życia. Oswoili liczne zwierzęta, np. wilki, czy konie i zaczęli je hodować, produkowali także gliniane naczynia i tkali. Rozpoczęła się rewolucja neolityczna.