Historia powszechna/Inkowie

Powstanie państwa Inków

Państwo Inków zamieszkiwane było przez dwie główne grupy etniczne: Indian Keczua i Ajmarów. Powstało zapewne w XII lub XIII wieku wokół miasta w:Cuzco w południowym Peru. Według inkaskich legend pierwszym władcą Cuzco był wódz jednego z plemion Keczua Manco Capac, uznawany za Syna Słońca. Po nim panowało kolejnych siedmiu legendarnych monarchów. Wszyscy oni, a także ich krewni z bocznych linii rodowych nosili tytuł inka, oznaczający króla. Niedawno pojawiła się hipoteza, jakoby Manco Capac dał początek dwóm liniom rodowym, które rządziły dwoma częściami państwa Cuzco: Górną (Hanan Quzqu) i podlegającą mu Dolną (Hurin Quzqu). Około 1438 roku lub, według innej wersji około 1450 na tronie zasiadł Pachacuti Inca Yupanqui, który uprzednio obalił ojca. Jako władca pokonał sąsiednie plemię Chanców i rozpoczął ekspansję państwa na odleglejsze tereny. Zapewne też zainicjował budowę Machu Picchu i innych miejskich militarno-religijnych ośrodków.

Rozwój imperium

Kolejni następcy Pachacuti Inca Yupanqui kontynuowali podbój okolicznych ziem. Na początku XVI wieku państwo obejmowały ziemie dzisiejszego Ekwadoru, większość terytorium Peru i Chile, zachodnią Boliwię. Imperium podzielone zostało na cztery prowincje, zarządzane przez namiestników, zwanych kuraka, należących do miejscowej arystokracji.