Historia powszechna/Prezydentura Bronisława Komorowskiego

Rozdział
Prezydentura Bronisława Komorowskiego
Bronisław Komorowski

Zastępowanie zmarłego prezydenta

edytuj

Po śmierci Lecha Kaczyńskiego, wedle konstytucji tymczasowym prezydentem do czasu wyborów miał zostać Marszałek Sejmu. Ówczesnym Marszałkiem Sejmu był Bronisław Komorowski.

Wybory

edytuj

Platforma Obywatelska wyznaczyła na wybory dwóch kandydatów z jej partii. Z niewielką przewagą wygrał Bronisław Komorowski, pokonując Radosława Sikorskiego. Wyznaczony już kandydat konkurował z dziewięcioma innymi. Najważniejszym rywalem Bronisława Komorowskiego był Jarosław Kaczyński, oraz już o wiele mniejszym Grzegorz Napieralski. W pierwszej turze Bronisław Komorowski zdobył 41,22%, a Jarosław Kaczyński 36,74%. Trzeci z kandydatów – Grzegorz Napieralski uzyskał 13,68 proc. głosów. Frekwencja w kraju wyniosła 54,85 proc. Do drugiej tury dostali się Komorowski i Kaczyński. Wygrał Komorowski zdobywając 53,01%.

Prezydentura

edytuj

Nowy prezydent początki miał trudne. Często w czasie wyborów miewał wpadki, które po wyborach stopniowo ograniczył. Jednakże największa z jego porażek to spowodowanie tzw. Bitwy o Krzyż, która całkowicie podzieliła Polaków. Krzyż upamiętniający zmarłych w katastrofie pod Smoleńskiem został umieszczony przez harcerzy. Bronisław Komorowski, który chciał przenieść krzyż do kościoła. Protestujący przez dwa miesiące blokowali obszar z krzyżem, nie dopuszczając do przeniesienia. Sama sytuacja zniesmaczyła Polaków, a za głównym winowajców uznano protestujących, prezydenta oraz prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego.

Na arenie międzynarodowej Bronisław Komorowski jest chwalony przez zagraniczną prasę. Udało mu się skutecznie zaprzyjaźnić z Niemcami i Francją oraz poprawił stosunki z Rosjanami (wykorzystując wydarzenia sprzed 10 kwietnia).