Historia powszechna/Wikingowie

Rozdział
Wikingowie

Próby kolonizacji Grenlandii i Nowej Fundlandii

Z Islandii Wikingowie ruszyli na zachód i pod koniec X w. pod wodzą Eryka Rudego dotarli do południowo-wschodnich wybrzeży Grenlandii, gdzie założyli nieliczne osady. Stamtąd ok. 1002 r. ok. 30 osób pod wodzą syna Eryka Leifa Erikssona popłynęło na zachód i dotarło do Ziemi Baffina, by następnie ruszyć na południe i minąwszy Labrador osiedlić się na Nowej Fundlandii lub jeszcze bardziej na południe. Wikingowie wygnali stamtąd rdzennych mieszkańców, nazywanych przez nich Skræling oraz zbudowali osadę L'Anse aux Meadows przez wielu historyków utożsamianą z pojawiającym się w indiańskich mitach Królestwem Saguenay, gdzie żyć mieli białowłosi ludzie bogaci w futra i metale. W L'Anse aux Meadows znajdowało się co najmniej osiem budynków, w tym kuźnia, mała stocznia, wspierana przez tartak i miejsce do obróbki metali. Ziemie Nowej Fundlandii próbował skolonizować Thorfinn Karlsefni, który stanął na czele liczącej 135 mężczyzn i 15 kobiet grupy, jednak bez skutku. W wyniku wewnętrznych konfliktów, spowodowanych zbyt małą liczbą kobiet i zbyt dużą ilością mężczyzn, zmianami pogody i być może konfliktami z Indianami Wikigowie po 2 - 3 latach zostali zmuszeni do opuszczenia L'Anse aux Meadows, które pozostało opuszczone.