Indonezyjski/Lekcja 3

^ Indonezyjski - Strona główna ^ | << Lekcja 2: To, tamto | Lekcja 3: Zaimki | Lekcja 4: Proste zdania >>

Zaimki osobowe

Polski	Wersja formalna	Wersja nieformalna	Dzierżawczy nieformalny
Ja	Saya	Aku	-ku
Ty	Anda	Kamu	-mu
On/Ona/Ono	Beliau	Dia	-nya
My (włącz.)	Kita	Kita	Kita
My (wyłącz.)	Kami	Kami	Kami
Wy	Kalian	Kalian	Kalian
Oni	Mereka	Mereka	Mereka

Zauważ, że występują dwie formy zaimka "my". Różnice pomiędzy nimi wyjaśni przykład poniżej.

Contoh (Przykłady):

• Budi: "Wati, ini buku kita." (= Wati, to jest nasza książka.)

Tutaj, Budi mówi do Wati, że ta książka należy do Budi'ego i Wati'ego. Jednakże, jeżeli Budi powie, "Wati, ini buku kami."; oznacza to, że książka należy do Budi (i prawdopodobnie kogoś jeszcze), ale nie Wati.

Kata Kepunyaan (Zaimki dzierżawcze)

Położenie w zdaniu zaimków dzierżawczych jest inne niż w języku polskim.

Contoh (Przykłady):

• Buku kami. (= nasza książka (nasze książki))
• Apel mereka. (= ich jabłko (jabłka))
• Jerukku. (= moja pomarańcza (moje pomarańcze))
• Gelasnya. (= jego/jej okulary)
• Bolpenmu. (= twój długopis (twoje długopisy))
• Coklat saya. (= moja czekolada (moje czekolady))
• Mobil beliau. (= jego/jej samochód)

W powyższych przykładach, w liczbie pojedyńczej w wersji nieformalnej, przyrostek jest dołączany bezpośrednio do rzeczownika.

Pomimo, że w języku indonezyjskim można powiedzieć: "gelas dia" zamiast "gelasnya" oraz "bolpen kamu" zamiast "bolpenmu", nieprawidłowo jest "jeruk aku" w znaczeniu "my orange".

Kata Kepunyaan #2 (Zaimki dzierżawcze część 2)

1. Buku ini punyaku. (Ta książka jest moja)
2. Buku ini punyamu. (Ta książka jest twoja)
3. Buku ini punyanya. (Ta książka jest jego/jej)
4. Buku ini punya saya. (Ta książka jest moja)
5. Buku ini punya kami. (Ta książka jest nasza)
6. Buku ini punya kita. (Ta książka jest nasza)
7. Buku ini punya mereka. (Ta książka jest ich)
8. Buku ini punya Budi. (Ta książka jest Budi)

Zauważ, że ta struktura jest połączona słowem "punya", które oznacza "mieć", po nim następuje słowo określające posiadacza.

Contoh (Przykłady)

1. Saya punya buku kuning. (= Mam żółtą książkę)
2. Buku saya kuning. (= Moja książka jest żółta).
3. Kamu punya bolpen biru, bukan bolpen hitam. (= Masz niebieske pióro a nie czarne pióro)
4. Dia tidak punya pensil hijau. (= On/Ona/Ono nie posiada zielonego ołówka)
5. Budi punya apel merah. (= Budi ma czerwone jabłko/jabłka)
6. Apel merah ini punya Budi. (= To czerwone jabłko należy do Budi)

Do zaprzeczania rzeczownika (przykład trzeci, "nie czarne pióro") używamy słówka "bukan". W przykładzie czwartym do zaprzeczania własności używamy słowa "tidak", które jest w tym przypadku jako czasownik ("nie mieć"). Zauważ również różnice w położeniu nazwy właściciela i słowa "punya" w przykładach piątym i szóstym.

---

^ Indonezyjski - Strona główna ^ | << Lekcja 2: To, tamto | Lekcja 3: Zaimki | Lekcja 4: Proste zdania >>