Lożban/Zarys gramatyki i podstawowe słownictwo
Ten artykuł należy dopracować |
Morfologia, czyli części mowy
edytujMorfologia jest działem opisu języka i określa reguły wg których budowane są słowa. W poniższych opisach skorzystamy z oznaczeń A - samogłoska, P - spółgłoska.
Ogólne zasady budowy słów
edytujKażde ze słów zaczyna się od spółgłoski lub pauzy i kończy samogłoską lub pauzą. Narzuca to pewien styl budowy słów. Tak by wymawiać je szybko, bez pauz, powinny zaczynać się od spółgłosek i kończyć samogłoskami (np. cukta).
Zawahania
edytujOznacza to, że pauza w połowie słowa nie jest dozwolona. Zamiast niej stosuje się literę y, tak by zachować ciągłość słowa.
Przykład: mija klamaidę lena te ctuyyyyfauzajęcia -> idę na te zajęcia
Kategorie słów
edytujW morfologii Lożbanu występują trzy kategorie słów. Są to:
- cmavo - słowo strukturalne, zwykle służą do oznaczania nimi struktury zdania. Pewne cmavo niosą sobą specjalne znaczenie (np. czas, nastawienie)
- cmene - nazwa własna, np. polski "Kraków" -> "krakuv"
- brivla - podstawowe słowo niosące znaczenie. Przykladem jest "cukta" oznacza "x1 to książka zawierająca pracę x2 autorstwa x3 przeznaczona dla x4 zapisana w medium x5". Zastępuje polskie rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przysłówki.
W sekcjach poniżej opisano reguły zgodnie z którymi można rozpoznawać te słowa w lożbańskich tekstach.
cmavo
edytujIstnieje ich kilkaset. Służą jako wskaźniki struktury bridi, a także pełnią pewne specjalne funkcje. Ich dokładne omówienie znajdziecie w dalszych częściach książki.
Wszystkie cmavo to słowa a formach:
Forma | Przykład |
---|---|
.A | .i |
.AA | .ui |
.A'A | .i'e |
PA | mi |
PAA | doi |
PA'A | mi'e |