«	Język niemiecki Deklinacja nazw własnych	»
Gramatyka	Język niemiecki Deklinacja nazw własnych	Gramatyka

Spis treści
1Deklinacja nazw państw, miast i innych nazw geograficznych 1.1Liczba pojedyncza Gen. nazw geograficznych 1.2Liczba mnoga nazw geograficznych 2Deklinacja imion i nazwisk 2.1Liczba mnoga imion i nazwisk 3Deklinacja nazw miesięcy i dni tygodnia 3.1Liczba pojedyncza Gen. nazw miesięcy i dni tygodnia 4Źródła

Deklinacja nazw państw, miast i innych nazw geograficznych

Liczba pojedyncza Gen. nazw geograficznych

Nazwy geograficzne (geografische Eigennamen) rodzaju nijakiego użyte bez rodzajnika (artikellos) tworzą Gen. z reguły przy pomocy końcówki -s:

np. Londons Bürger/die Bürger Londons.

Nazwy geograficzne zakończone na -s, -ss, -ß, -tz, -x, -z użyte bez rodzajnika w mowie nie mają w Gen. żadnej końcówki. W piśmie otrzymują one apostrof, ale wtedy jedyną prawidłową kolejnością jest użycie tego rzeczownika w Gen. przed rzeczownikiem:

np. Honduras' Grenzen.

Nazwy geograficzne rodzaju męskiego i nijakiego użyte z rodzajnikiem tworzą Gen. z reguły bez końcówki, ale końcówka -s też jest prawidłowa:

np. die Bürger des Berlin/Berlins der Zukunft.

Niektóre rzeczowniki zakończone na -s, -ss, -ß, -tz, -x, -z mogą w użyciu z rodzajnikiem (zwyczajowo) występować z końcówką -es,

np. die Gipfel des Harz/Harzes.

Nazwy geograficzne występują generalnie tylko w liczbie pojedynczej. Użycie liczby mnogiej jest sporadyczne, a wtedy rzeczowniki te mogą otrzymać końcówkę -s lub nie mają żadnej końcówki^[1]:

np. in Asien gibt es zwei Koreas/Korea.

Podobnie jak inne nazwy własne imiona i nazwiska tworzą liczbę mnogą najczęściej przy pomocy końcówki -s^[2]:

np. zwei Udos.

Inne końcówki, w oparciu o ogólne zasady deklinacji rzeczowników, są z reguły również prawidłowe:

np. mehrere Albrechte, drei Ingen.

U imion zakończonych pełną samogłoską (krótkie wygłosowe -e nie jest pełną samogłoską) należy dodawać wyłącznie końcówkę -s:

np. vier Ingos und fünf Carlas.

np. die beiden Vinzenz.

Nazwy miesięcy (Januar, Februar ...) i dni tygodnia (Montag, Dienstag ...) mają cechy zarówno rzeczowników własnych jak i rzeczowników pospolitych.^[3] W Sing. Gen. albo otrzymują one końcówkę -s, albo jej nie maję. Obie formy są prawidłowe:

np. des Januar albo des Januars, des Montags albo des Montag

Obecnie przy nazwach miesięcy dominuje brak końcówki -s, a w przypadku dni tygodnia występuje ona częściej.^[3]