Onomastyka/Definicja
Definicja onomastyki edytuj
- Onomastyka ( gr. ὀνομαστική = sztuka nadawania nazw) to dział językoznawstwa, który zajmuje się badaniem pochodzenia, struktury i rozwoju nazw własnych (onimów).
- Nazewnictwo to synonim terminu onomastyka.
- Onimia to zbiór onimów albo synonim terminu onomastyka, w zależności od kontekstu.[1]
Onim edytuj
- Onim to w onomastyce pojęcie ogólne, oznaczające wszystkie rodzaje nazw własnych bez względu na ich specyfikę (np. antroponim, toponim, chrematonim itd.).
- Nazwa własna oraz imię własne to synonim terminu onim.
Cechy onimów edytuj
- Onimy, obok apelatywów (nazw pospolitych) należą do rzeczowników. W odróżnieniu od apelatywów:
- nazw własnych z reguły nie tłumaczy się na inne języki (teza kontrowersyjna)
- nazwy własne rzadko występują w słownikach (teza kontrowersyjna)
- pisownia niektórych nazw własnych odbiega od reguł ortograficznych (teza kontrowersyjna - por. wyjątki ortograficzne wśród apelatywów)
- nazwy własne deklinuje się w niektórych językach czasem inaczej niż nazwy pospolite
 |
Ten artykuł należy dopracować |
- por. Polen vs. die Schweiz, nazwy miesięcy i dni w niemieckim (Wahrig:[2] → Nazwy miesięcy i tygodni mają cechy zarówno zeczowników własnych jak i rzeczowników pospolitych.)
- nazwy własne nie posiadają znaczenia (meaning less) (teza kontrowersyjna)
- nazwy własne są jedynie pozbawionymi rzeczywistego znaczenia "etykietami" (teza kontrowersyjna - por. pani Kowal (etymologia?), szynka babuni (celowe znaczenie, przenośnia?)
- na podstawie nazwy wlasnej nie mozna wiedziec, co ona oznacza (np. Bello), a na podstawie rzeczownika pospolitego tak (Hund) (teza kontrowersyjna - jak wysoko postawiona jest kategoria - przedmiot/zjawisko itp. - sprawdzić)
- nazwy własne odnoszą się do jednego, jedynego, konkretnego obiektu (ożywionego lub nieożywionego) (teza kontrowersyjna - por. szynka babuni, produkowana przez lata w milionach egzemplarzy)
- nazwy własne występujące w l. poj. w zasadzie nie tworza l. mn. (Szczecin vs Szczeciny), a w l. mn. nie tworza l. poj. (Alpy)
| |
Ten artykuł należy dopracować |
- nazwy własne (złożone) często są skracane (por. UMK)
| |
Ten artykuł należy dopracować |
- nazwy własne służą przede wszystkim identyfikacji, czasem też indywidualizacji (por. nazwanie własnego samochodu Koliberkiem vs numer rejestracyjny)
- nazwy własnej nie zna się, dopóki się jej nie usłyszy, mimo, że apelatyw jest znany (jedyna? teza wydająca się być sensowna: kot (apelatyw) vs Mruczek (onim))
Deonim edytuj
- Deonomastyka to dział językoznawstwa, który zajmuje się badaniem deonimów.
- Deonim oznacza nazwę pospolitą (klasę obiektów) w języku ogólnym utworzoną z nazwy własnej (onimu)
- Przykłady: carpaccio od nazwiska Carpaccio, watt od nazwiska Watt