Pszczelarstwo/Choroby/CBPV
Wirus chronicznego paraliżu pszczół, CBPV (CPV) edytuj
Choroba chronicznego paraliżu pszczół jest znana od bardzo dawna (Arystoteles), ale dopiero w roku 1963 L. Bailey odkrył wirus CBPV będący jej przyczyną. W następnych latach obecność wirusa chronicznego paraliżu stwierdzono u pszczół prawie na całym świecie, za wyjątkiem Południowej Afryki i na Karaibach.
Etiologia edytuj
CBPV jest zaraźliwą infekcją dorosłych pszczół polegającą na namnażaniu się w organizmie wirusa chronicznego paraliżu, przede wszystkim w mózgu, następnie w zwojach nerwowych i nabłonku jelit.
Objawy i przebieg edytuj
Choroba charakteryzuje się wyraźnymi objawami, pozwalającymi na jej stwierdzenie gołym okiem. Pierwszy objaw CBPV to pojawienie się czarnych, połyskujących pszczół pozbawionych owłosienia, podobnie jak w okresie intensywnych rabunków. Później osobniki te drżą i pełzają przed wylotkiem niezdolne do lotu.
Zapobieganie i leczenie edytuj
Bibliografia edytuj
Ribière, M. et al., Spread of Infectious Chronic Bee Paralysis Virus by Honeybee (Apis mellifera L.) Feces, Appl Environ Microbiol. 2007
Ball, B., V., Paralysis, 1983