Siewki roślin flory Polski/Szparagowate

Szparagowate (Asparagaceae)
Zobacz też: szparagowate uprawiane

Pajęcznica (Anthericum) edytuj

Pajęcznica liliowata (Anthericum liliago L.) edytuj

Z kulisto-podłużnej, gładkiej, matowej, czarnej łupiny nasiennej o długości 3-4 mm wyrasta jeden gładki, zwykle mocno wygięty liścień o długości 5-7 cm i szerokości około 1 mm. Hipokotyl ma długość około 1 cm i jest gładki[1].

Pajęcznica gałęzista (Anthericum ramosum L.) edytuj

Szparag (Asparagus) edytuj

Szparag lekarski (Asparagus officinalis L.) edytuj

Z kulistej, matowej, czarnej łupiny nasiennej o średnicy około 3-4 mm wyrasta jeden liścień zredukowany do luźnej, bezbarwnej pochwy. Hipokotyl ma długość 1-2 cm i jest gładki. Epikotyl również jest gładki i osiąga 0,6-1,5 cm. Liście zredukowane do bezbarwnych łusek, z łodygi wyrastają igiełkowate gałęziaki[1].

Konwalia (Convallaria) edytuj

Konwalia majowa (Convallaria majalis L.) edytuj

Liścień jest jeden, zredukowany do bezbarwnej pochwy o długości i szerokości 1,5 mm, czasem obecna jest jeszcze mniej więcej kulista, gładka, matowa łupina nasienna o średnicy około 3 mm. Hipokotylu i epikotylu brak. Pierwszy liść właściwy również zredukowany do bezbarwnej pochwy o długości 3-7 mm i szerokości 1,5-2 cm, kolejny liść jest już zielony, zwinięty, osiągający długość 1-2,5 cm[2].

Leopoldia edytuj

Szafirek miękkolistny (Leopoldia comosa (L.) Parl.) edytuj

Z nieregularnej, pofałdowanej, brodawkowatej, matowej, czarnej łupiny nasiennej o średnicy 2-2,5 mm wyrasta jeden gładki, zwykle niewyraźnie unerwiony i mocno wygięty przy wierzchołku liścień, osiągający długość 5-7 cm i szerokość 0,5-1 mm. Hipokotylu i epikotylu brak[2].

Konwalijka (Maianthemum) edytuj

Konwalijka dwulistna (Maianthemum bifolium (L.) F. W. Schmidt) edytuj

Z mniej więcej kulistej, pomarszczonej, brązowej łupiny nasiennej o średnicy 2-2,5 mm wyrasta jeden liścień, zredukowany do bezbarwnej pochwy o długości i szerokości 1 mm. Hipokotylu i epikotylu brak. Pierwszy liść właściwy pochwowaty z krótką blaszką, kolejny liść zwinięty, osiągający długość 5-7 mm i szerokość 2-2,5 mm[2].

Śniedek (Ornithogalum) edytuj

Śniedek Buchego (Ornithogalum boucheanum Asch.) edytuj

Śniedek cienkolistny (Ornithogalum collinum Guss.) edytuj

Śniedek górski (Ornithogalum montanum Cirillo) edytuj

Śniedek pirenejski (Ornithogalum pyrenaicum L.) edytuj

Śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum L.) edytuj

Liścień jest jeden, gładki, zwykle niewyraźnie unerwiony i mocno zagięty przy końcu, osiągający długość 3-4 cm i szerokość około pół milimetra. Czasem obecna jest jeszcze nieregularna, pofałdowana, matowa, czarna łupina nasienna o średnicy około 1,5 mm. Hipokotylu i epikotylu brak[3].

Kokoryczka (Polygonatum) edytuj

Kokoryczka wielokwiatowa (Polygonatum multiflorum (L.) All.) edytuj

Kokoryczka wonna (Polygonatum odoratum (Mill.) Druce) edytuj

Kokoryczka okółkowa (Polygonatum verticillatum (L.) All.) edytuj

Cebulica (Scilla) edytuj

Cebulica dwulistna (Scilla bifolia L.) edytuj

Cebulica trójlistna (Scilla kladnii Schur) edytuj

Przypisy

  1. 1,0 1,1 F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 225.
  2. 2,0 2,1 2,2 F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 226.
  3. F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 227.