Wikibooks

Uciążliwość zapachowa/Węch człowieka/Receptory węchowe i kodowanie zapachu: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Odkrycie rodziny OR: Pevsner J. zamiast Snydera i bardziej → częściej (?)
uzupełnienie dot. inspiracji WP:SK
Linia 76:
[[Plik:PCR pl.svg|thumb|200px|Schemat [[reakcja łańcuchowa polimerazy|łańcuchowej reakcji polimerazy]] (PCR):<br /> <small>1. [[Denaturacja DNA|Denaturacja]] w 96 °C <br /> 2. Wiązanie [[RNA starterowy|starterów]] w 68 °C <br /> 3. Synteza nici [[zasada komplementarności|komplementarnej]] w 72 °C (P – [[polimerazy|polimeraza]])</small>]]
 
[[Linda B. Buck]]{{r|L.Buck Nobel lecture}} i [[Richard Axel]]{{r|R.Axel Nobel lecture}} otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w roku 2004 za odkrycia dokonane w wyniku badań rozpoczętych w roku 1985. Według LindyL.B. Buck inspiracją jej badań była opublikowana w roku 1985 informacja, że zespółpraca J. Pevsnera wyodrębnił z nabłonka węchowego krowy i szczura białko specyficznie wiążące [[pirazyna|pirazynę]] (związek o ostrym zapachu, zawarty w [[papryka|papryce]]). Autorzy publikacji stwierdzili, że nabłonek węchowy krowy i szczura wiąże pirazynę 9 razy częściej niż nabłonek innych części [[układ oddechowy|układu oddechowego]], co świadczy o tym, że wyodrębnione białko może być węchowym białkiem receptorowym. Biorąc pod uwagę ogromną liczebność rozpoznawanych zapachów (> 10 tys.) Linda Buck założyła, żewspółpraowników{{r|L.BuckB.Buck_Cell2004}}. Nobel lecture}}{{r|Białaczewski}}{{r|Skangiel-Kramska}}:
Autorzy pracy badali powinowactwo nabłonka węchowego wołu i szczura do 2-izobutylo-3-[3H]metoksypirazyny (silny zapach papryki). Stwierdzono, że odorant jest specyficznie i silnie wiązany w nabłonku węchowym (nie zaobserwowano tego zjawiska w 11 innych badanych tkankach). Jego [[powinowactwo chemiczne|powinowactwo]] do nabłonka węchowego szczura jest 9 razy większe niż do nabłonka innych części [[układ oddechowy|układu oddechowego]]. Z nabłonka wołu wyizolowano białko wiążące pirazyny, które stanowi około 1% całkowitego białka rozpuszczalnego. Zbadano jego strukturę, wskazując dwa miejsca wiązania odoranta. Wykazano również, że powinowactwo tego białka do homologicznej serii pirazyn jest skorelowane z [[próg węchowej wyczuwalności|progami wyczuwalności ich zapachu]] przez człowieka. Wyciągnięto wniosek, że białko odgrywa istotną fizjologiczną rolę w procesie percepcji zapachu{{r|Pevsner 1985}}.
 
Biorąc pod uwagę ogromną liczebność rozpoznawanych zapachów (> 10 tys.) Linda Buck założyła, że{{r|L.Buck Nobel lecture}}{{r|Białaczewski}}{{r|Skangiel-Kramska}}:
* w nabłonku węchowym występują białka kodowane przez dużą rodzinę genów ▼
 
▲* w nabłonku węchowym występują liczne białka, kodowane przez dużą rodzinę genów
* białka kodowane przez te geny wiążą różne cząsteczki odorantów
* geny tych białek ulegają selektywnej [[ekspresja genu|ekspresji]] w neuronach narządu węchu
Linia 174 ⟶ 177:
 
* <ref name="Stettler Axel 2009">{{cytuj pismo|nazwisko=Stettler|imię=Dan D.|nazwisko2=Axel|imię2=Richard |tytuł=Representations of Odor in the Piriform Cortex|czasopismo=Neuron|wydanie=6|wolumin=63|strony=854–864|data=2009-09-24|url=http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0896627309006849|doi=10.1016/j.neuron.2009.09.005|język=en}}</ref>
 
* <ref name="L.B.Buck_Cell2004">{{cytuj pismo|nazwisko=Buck|imię=Linda B.|tytuł=The search of odorants receptors (commentary)|czasopismo=Cell|wydawca=Cell Press|wydanie=S116|strony=117–119|język=en|data=2004–01–23}}</ref>
 
* <ref name="L.Buck Nobel lecture">{{cytuj stronę|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/2004/buck-lecture.pdf|tytuł=Unraveling the Sense of Smell|nazwisko=Buck|imię=Linda B.|data=2004|opublikowany=The Nobel Foundation |język=en|data dostępu=2011-06-03|język=en}}</ref>
Linia 182 ⟶ 187:
 
* <ref name="Axel Lab 2011">{{cytuj stronę|url=http://www.hhmi.org/research/investigators/axel.html|tytuł=Representations of Olfactory Information in the Brain|autor=The Axel Laboratory|opublikowany=cpmcnet.columbia.edu/dept/neurobeh|język=en|data dostępu=2011-05-27}}</ref>
 
* <ref name=" Pevsner 1985">{{cytuj pismo|autor=J. Pevsner, R.R. Trifiletti, S.M.Strittmatter, S.H. Snyder|tytuł=Isolation and characterization of an olfactory receptor protein for odorant pyrazines|czasopismo=Proc. Natl. Acad. Sci. USA|wydanie=9|wolumin=82|strony=3050–3054|język=en|data=maj 1985|url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=Prevsner%20Trifiletti%E2%80%A6%20Snyder%20%20Isolation%20and%20characterisation%20pyrasines%201984}}</ref>
 
* <ref name="Evolution">{{cytuj pismo|nazwisko=Eisthena|imię=H.L.|nazwisko2=Polesea|imię2=G.|tytuł=Evolution of Nervous Systems|czasopismo=Evolution of Nervous Systems|wydanie=2|strony=355–406|język=en|data=2007-02-02 (online)|url=http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B0123708788001427|doi=10.1016/B0-12-370878-8/00142-7}}</ref>
Źródło: „https://pl.wikibooks.org/wiki/Uciążliwość_zapachowa/Węch_człowieka/Receptory_węchowe_i_kodowanie_zapachu”