Zanurkuj w Pythonie/roman.py, etap 3: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
- {{WEdycji}}, dokończenie tłumaczenia |
||
Linia 1:
{{Podświetl|py}}
== <tt>roman.py</tt>, etap 3 ==
Linia 89 ⟶ 87:
toRoman should fail with 0 input ... ok
# <tt>toRoman</tt> dalej przechodzi testy o znanych wartościach, co jest pocieszające. Ponadto przechodzi wszystkie testy, które przechodził w etapie 2, zatem ostatni kod niczego nie popsuł.
#
#
======================================================================
Linia 152 ⟶ 150:
FAILED (failures=6) #(1)
# Teraz liczba niezaliczonych testów zmniejszyła się do 6 i wszystkie je powoduje <tt>fromRoman</tt>, czyli: test znanych wartości, trzy testy dotyczące niepoprawnych argumentów, kontrola wielkości znaków i kontrola zdroworozsądkowa (czyli <tt>fromRoman(toRoman(n))==n</tt>). Oznacza to, że <tt>toRoman</tt> przeszedł wszystkie testy, które mógł przejść samemu. (Nawala w teście zdroworozsądkowym, ale test ten wymaga także napisania funkcji <tt>fromRoman</tt>, a to jeszcze nie zostało zrobione.) Oznacza to, że musimy przestać już kodować <tt>toRoman</tt>. Już nie ulepszamy, nie kombinujemy, bez ekstra "a może ten". Stop. Teraz odejdziemy od klawiatury.
{{Infobox|
Jedną z najistotniejszych spraw jest to, że rozumowy unit testing mówi tobie, kiedy przestać kodować. Kiedy funkcja przechodzi wszystkie unit testy przeznaczone dla niej, kończymy kodować tę funkcję. Kiedy wszystkie unit test dla całego modułu zostaną zaliczone, przestajemy kodować moduł.
}}
|