Rozwiązanie tego układu zaczniemy od znalezienia wartości własnych
λ
{\displaystyle \lambda \;}
macierzy
A
{\displaystyle \mathbb {A} \;}
:
d
e
t
[
A
−
λ
I
]
=
0
{\displaystyle det\left[\mathbb {A} -\lambda I\right]=0\;}
d
e
t
[
−
λ
−
1
1
0
−
λ
1
−
1
0
1
−
λ
]
=
{\displaystyle det{\begin{bmatrix}-\lambda &-1&1\\0&-\lambda &1\\-1&0&1-\lambda \end{bmatrix}}=\;}
szukany wyznacznik macierzy ma postać:
=
(
λ
2
(
1
−
λ
)
+
1
+
0
)
−
(
λ
+
0
+
0
)
=
{\displaystyle ={\Big (}\lambda ^{2}(1-\lambda )+1+0{\Big )}-(\lambda +0+0)=\;}
=
λ
2
(
1
−
λ
)
+
1
−
λ
=
{\displaystyle =\lambda ^{2}(1-\lambda )+1-\lambda =\;}
=
(
1
−
λ
)
(
λ
2
+
1
)
{\displaystyle =(1-\lambda )(\lambda ^{2}+1)\;}
Zatem rozwiązaniem równania:
(
1
−
λ
)
(
λ
2
+
1
)
=
0
{\displaystyle (1-\lambda )(\lambda ^{2}+1)=0\;}
są liczby
λ
1
=
1
{\displaystyle \lambda _{1}=1\;}
,
λ
2
=
i
{\displaystyle \lambda _{2}=i\;}
oraz
λ
3
=
−
i
{\displaystyle \lambda _{3}=-i\;}
Rzeczywiste wartości własne
edytuj
Szukamy wektorów własnych
C
{\displaystyle \mathbb {C} \;}
odpowiadających rzeczywistej 1-krotnej wartości własnej
λ
1
=
1
{\displaystyle \lambda _{1}=1\;}
.
[
A
−
λ
1
I
]
⋅
C
=
0
{\displaystyle \left[\mathbb {A} -\lambda _{1}I\right]\cdot \mathbb {C} =0\;}
zatem:
[
−
λ
1
−
1
1
0
−
λ
1
1
−
1
0
1
−
λ
1
]
⋅
[
c
1
c
2
c
3
]
=
[
0
0
0
]
{\displaystyle {\begin{bmatrix}-\lambda _{1}&-1&1\\0&-\lambda _{1}&1\\-1&0&1-\lambda _{1}\end{bmatrix}}\cdot {\begin{bmatrix}c_{1}\\c_{2}\\c_{3}\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}0\\0\\0\end{bmatrix}}\;}
następnie:
[
−
1
−
1
1
0
−
1
1
−
1
0
0
]
⋅
[
c
1
c
2
c
3
]
=
[
0
0
0
]
{\displaystyle {\begin{bmatrix}-1&-1&1\\0&-1&1\\-1&0&0\end{bmatrix}}\cdot {\begin{bmatrix}c_{1}\\c_{2}\\c_{3}\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}0\\0\\0\end{bmatrix}}\;}
co ostatecznie daje układ równań:
{
−
c
1
−
c
2
+
c
3
=
0
−
c
2
+
c
3
=
0
−
c
1
=
0
{\displaystyle {\begin{cases}-c_{1}-c_{2}+c_{3}=0\\-c_{2}+c_{3}=0\\-c_{1}=0\end{cases}}\;}
Z ostatniego równania mamy
c
1
=
0
{\displaystyle c_{1}=0\;}
. Podstawiając tę wartość do równania pierwszego, otrzymamy, że
c
2
=
c
3
=
s
{\displaystyle c_{2}=c_{3}=s\;}
, gdzie
s
{\displaystyle s\;}
jest dowolnym parametrem. Podsumowując, otrzymamy:
{
c
1
=
0
c
2
=
s
c
3
=
s
{\displaystyle {\begin{cases}c_{1}=0\\c_{2}=s\\c_{3}=s\end{cases}}\;}
co w zapisie wektorowym wygląda następująco:
C
λ
1
=
1
=
[
0
s
s
]
{\displaystyle C_{\lambda _{1}=1}={\begin{bmatrix}0\\s\\s\end{bmatrix}}\;}
=
s
[
0
1
1
]
{\displaystyle =s{\begin{bmatrix}0\\1\\1\end{bmatrix}}\;}
Zespolone wartości własne
edytuj
Szukamy wektorów własnych
C
{\displaystyle \mathbb {C} \;}
odpowiadających zespolonej 1-krotnej wartości własnej
λ
2
=
i
{\displaystyle \lambda _{2}=i\;}
wraz z rozwiązaniem sprzężonym do niej
λ
3
=
−
i
{\displaystyle \lambda _{3}=-i\;}
.
W poniższych obliczeniach możemy pominąć sprzężoną wartość własną
λ
3
=
−
i
{\displaystyle \lambda _{3}=-i\;}
bez żadnych negatywnych skutków dla wyniku ostatecznego.
[
A
−
λ
2
I
]
⋅
C
=
0
{\displaystyle \left[\mathbb {A} -\lambda _{2}I\right]\cdot \mathbb {C} =0\;}
zatem:
[
−
λ
2
−
1
1
0
−
λ
2
1
−
1
0
1
−
λ
2
]
⋅
[
c
1
c
2
c
3
]
=
[
0
0
0
]
{\displaystyle {\begin{bmatrix}-\lambda _{2}&-1&1\\0&-\lambda _{2}&1\\-1&0&1-\lambda _{2}\end{bmatrix}}\cdot {\begin{bmatrix}c_{1}\\c_{2}\\c_{3}\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}0\\0\\0\end{bmatrix}}\;}
[
−
i
−
1
1
0
−
i
1
−
1
0
1
−
i
]
⋅
[
c
1
c
2
c
3
]
=
[
0
0
0
]
{\displaystyle {\begin{bmatrix}-i&-1&1\\0&-i&1\\-1&0&1-i\end{bmatrix}}\cdot {\begin{bmatrix}c_{1}\\c_{2}\\c_{3}\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}0\\0\\0\end{bmatrix}}\;}
co ostatecznie daje układ równań:
{
−
i
c
1
−
c
2
+
c
3
=
0
−
i
c
2
+
c
3
=
0
−
c
1
+
(
1
−
i
)
c
3
=
0
{\displaystyle {\begin{cases}-ic_{1}-c_{2}+c_{3}=0\\-ic_{2}+c_{3}=0\\-c_{1}+(1-i)c_{3}=0\end{cases}}}
Z drugiego równania wyznaczamy
c
3
=
i
c
2
=
s
{\displaystyle c_{3}=ic_{2}=s\;}
, gdzie s jest dowolnym parametrem rzeczywistym. Z powyższej zależności oraz z równania pierwszego wyznaczymy współrzędne wektora własnego odpowiadającego parze sprzężonych zespolonych wartości własnych.
{
c
1
=
(
1
−
i
)
s
c
2
=
−
i
s
c
3
=
s
{\displaystyle {\begin{cases}c_{1}=(1-i)s\\c_{2}=-is\\c_{3}=s\end{cases}}\;}
co w zapisie wektorowym wyrazimy jako
C
λ
2
=
i
=
s
[
1
−
i
−
i
1
]
{\displaystyle \mathbb {C} _{\lambda _{2}=i}=s{\begin{bmatrix}1-i\\-i\\1\end{bmatrix}}\;}