Wstępna charakterystyka bakteriofaga Serratia φOS10/Metody/Określanie miana zawiesiny fagowej metodą nakropleń i metodą testu pełnoszalkowego

Wykonywano szereg 10-krotnych rozcieńczeń badanej zawiesiny. Na warstwę agaru górnego (powstałą ze zmieszania 4 ml LB półpłynnego z 150 µl nocnej hodowli gospodarza) nakraplano próbki każdego rozcieńczenia o objętości 2-10 µl, a następnie suszono każdą szalkę przy płomieniu palnika i inkubowano przez noc. Spośród wszystkich szalek wybierano rozcieńczenie, które umożliwiało policzenie łysinek. 100 µl wybranego rozcieńczenia łączono z 150µl nocnej hodowli wrażliwego gospodarza, a otrzymaną mieszaninę po około 5minutowej inkubacji mieszano z 4 ml LB półpłynnego, wylewano na szalkę z LB stałym i równomiernie rozprowadzono po powierzchni. Po zastygnięciu górnej warstwy, szalki inkubowano przez noc w temperaturze 20 °C.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.