Zatrudnianie osób głuchoniewidomych/Organizacje osób głuchoniewidomych
| « | Zatrudnianie osób głuchoniewidomych Organizacje osób głuchoniewidomych |
» |
| Alfabet Lorma | Prawna regulacja niepełnosprawności |
Organizacje osób głuchoniewidomych edytuj
Osoby głuchoniewidome ze względu na uszkodzenie słuchu lub wzroku należą z reguły do Polskiego Związku Głuchych lub Polskiego Związku Niewidomych. Natomiast organizacją, która łączy te osoby jest Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym.
Polski Związek Głuchych edytuj
Polski Związek Głuchych jest to ogólnopolska organizacja zrzeszająca osoby niesłyszące. Powstała w 1946 roku. Strona internetowa Związku to: http://www.pzg.org.pl/.
Polski Związek Niewidomych edytuj
Polski Związek Niewidomych to ogólnopolska organizacja zrzeszająca osoby niewidome i niedowidzące. Integruje środowisko osób niewidomych i reprezentuje ich interesy. Organizuje turnusy, poradnictwo dla osób niewidomych i ich rodzin, szkolenia, kursy (np. z nauki orientacji przestrzennej) oraz konferencje. Wydaje publikacje w Braille`u. Strona internetowa Związku to: http://www.pzn.org.pl/.
Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym edytuj
Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym (TPG) (http://www.tpg.org.pl) powstało w 1991 roku. Zaś w 2005 r. uzyskało status organizacji pożytku publicznego. Jego statutowym celem jest działanie na rzecz poprawy warunków życia oraz zwalczania wykluczenia społecznego osób głuchoniewidomych.[1] Organizacja ta zrzesza osoby głuchoniewidome, a także gromadzi wokół siebie naukowców, lekarzy, rehabilitantów, pedagogów, studentów oraz wolontariuszy zainteresowanych problematyką głuchoślepoty.
Misją Towarzystwa jest niesienie pomocy osobom z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Dlatego też organizowane są turnusy rehabilitacyjne i artystyczno - terapeutyczne dla osób dorosłych oraz turnusy rehabilitacyjne dla osób głuchoniewidomych i ich rodzin. Specjalnością TPG są plenery rzeźby osób głuchoniewidomych. Przygotowywane są również imprezy sportowe, np. mistrzostwa w warcabach, czy olimpiady w konkurencjach przeróżnych (jak np. w Pomorskiej Jednostce Wojewódzkiej).
Osoby głuchoniewidome spotykają się na zebraniach klubów głuchoniewidomych. Na terenie Polski funkcjonuje 14 takich klubów przy oddziałach Towarzystwa, zwanych jednostkami wojewódzkimi. Mają one swoją siedzibę w Białymstoku, Bydgoszczy, Bytomiu, Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Międzyrzeczu (lubuskie), Olsztynie, Poznaniu, Radomiu, Szczecinie, Warszawie oraz Wrocławiu. Organizują różnego rodzaju imprezy kulturalne i rekreacyjne – wieczory literackie, imprezy taneczne, wspólne wyjazdy, czy też wycieczki weekendowe. Towarzystwo pomaga swoim członkom, np. przy zaopatrywaniu w sprzęt rehabilitacyjny, podejmowaniu interwencji w sprawach indywidualnych, tudzież kontaktowania z przewodnikami.
Innym zdaniem jest popularyzacja problematyki głuchoślepoty. Wydawane są dlatego materiały informacyjne i szkoleniowe, specjalistyczne książki, czasopisma, w tym „Dłonie i słowo”, „Usłyszmy i Zobaczmy”, oraz zbiorki twórczości osób głuchoniewidomych (np. J. Polkowski, Tęsknisz za kroplą wody, Kobyłka 2010).
TPG jest widoczne na forum zewnętrznym. W 2006 r. zostało nagrodzone na forum ONZ w Nowym Jorku międzynarodową nagrodą im. F.D. Roosevelta. Rok wcześniej uzyskano tytułu laureata ogólnopolskiego konkursu „Dobre praktyki”, promującego zatrudnianie osób niepełnosprawnych.
Obecnie TPG stara się o wprowadzenie głuchoślepoty, jako osobnego kodu niepełnosprawności dla osób głuchoniewidomych, tzw. kodu 13G. Obowiązujące przepisy rozporządzenia w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności z 2003 roku nie przewidują bowiem głuchoślepoty, jako odrębnej przyczyny niepełnosprawności, oznaczonej osobnym symbolem. Głuchoślepota jest więc postrzegana jako dwie osobne niepełnosprawności – wzroku (symbol 04-O) i słuchu (symbol 03-L); co nie odpowiada stanowi faktycznemu i sytuacji osób dotkniętych głuchoślepotą.
Przypisy
- ↑ § 5 ust. 1 statutu Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym.