Introduction - Wprowadzenie

edytuj

Na tej lekcji poznasz:

  • słownictwo związane z posiłkami,
  • rozmówki przydatne podczas robienia zakupów i zamawiania posiłku w restauracji,
  • poznasz zwroty would you like i have to do,
  • poznasz sposoby określania ilości, rzeczowniki policzalne i niepoliczalne,
  • poznamy czas Present Perfect,
  • poznasz czasownik can, could, wish.

Vocabulary

edytuj

Groceries

edytuj

Drinks

edytuj

Vegetables and fruits

edytuj

Phrases

edytuj
  • Can I help you? – W czym mogę pomóc?
  • Can I pay with a credit card? – Czy mogę zapłacić kartą kredytową?
  • How much do I pay? – Ile płacę?
  • How much does it cost? – Ile to kosztuje?
  • I'll take it. – Wezmę to.
  • I can't make a decision – Nie mogę się zdecydować.
  • I want... – Poproszę
  • I would like... – Poproszę
  • Self service – Samoobsługa
  • Sorry. Unfortunately we don't have this... in this size – Przepraszam, niestety, nie mamy tego... w tym rozmiarze.
  • A sport newspaper please. – Poproszę gazetę sportową.
  • Is that all? – Czy to wszystko?

Restaurant

edytuj
  • Can I take your order, please? – Czy mogę przyjąć Państwa zamówienie?
  • Can we have the bill, please? – Czy możemy dostać rachunek?
  • Waiter. Two beers, please. – Kelner, poproszę dwa piwa.

Uwaga! W języku angielskim znacznie częściej używa się słowa proszę please, z tego względu, że w wielu konstrukcjach wyraźnie bez proszę traktowane jest jako rozkaz, polecenie natomiast po dopisaniu please jest zwykłą prośbą.

Przykłady. Waiter. Two beers, please. (Kelner, proszę dwa piwa. – neutralne; to samo bez please znaczyłoby "Kelner (dawaj) dwa piwa" – co jest mało eleganckie).

Grammar

edytuj

Would you like...

edytuj

Grzecznościowy zwrot Would you like... stosujemy, gdy coś komuś proponujemy. Zwrot ten nie ma rozróżnienia rodzajowego. Dlatego zdanie Would you like to drink a cola? możemy skierować zarówno do kobiety jak i do mężczyzny.

Would jest formą przeszłą od czasownika modalnego will, który służy do wyrażania przyszłości. O samym will będziemy jednak mówić później.

Po wyrażeniu would like stawiamy rzeczownik lub czasownik w formie bezokolicznikowej.

Have to do sth – mieć coś do zrobienia

edytuj

Jeśli chcemy powiedzieć, że musimy coś zrobić, mamy coś do zrobienia, używamy wyrażenia have to do sth lub have got to do sth. Rzecz jasna, drugą formę także można wyrazić jako 've got to do sth. Tworząc pytania i przeczenia, używamy operator czasu Present Simple Do.

Przykłady:

  • I have to buy butter. – Muszę kupić masło.
  • I have to read now. – Muszę teraz to przeczytać.
  • You have to wait here. – Musisz tutaj poczekać.
  • Does he have to buy it? – Czy on musi to kupić?
  • No, he doesn't have to buy it. – Nie, on nie musi tego kupować.

Ilości

edytuj

Podczas robienia zakupów, warto znać słówka, do określania ilości różnych produktów:

  • a bottle of – butelka (np. a bottle of champagne)
  • a tin of – puszka (np. a tin of beans)
  • a box of – pudełko (np. a box of chocolates)
  • a bag of – torebka (np. a bag of candies)
  • a jar of – słoik (np. a jar of jam)
  • a loaf of – bochenek (np. a loaf of bread)
  • a bar of – tabliczka (np. a bar of chocolate)
  • kilogram of (kilo of) – kilogram (np. kilo of sugar)
  • litre of – litr (np. litre of water)

One, ones

edytuj

One to nie tylko cyfra 1. Słowo to pozwala także zastąpić powtarzający się rzeczownik. Zastępując rzeczowniki w liczbie mnogiej używamy ones (np. Look, there are some jars of jam. I need to take one. [pol. Spójrz, tam są słoiki z dżemem, muszę wziąć jeden]).

Countable and uncountable nouns – rzeczowniki policzalne i niepoliczalne

edytuj

Rzeczowniki policzalne to rzeczowniki, które możemy policzyć, np. dwa banany, trzy szampony, osiem jajek. Rzeczowniki niepoliczalne to są rzeczowniki, które da się policzyć tylko wtedy, gdy są zebrane w paczki itd., np. dwie paczki mąki, dwie paczki cukru. Inaczej mówiąc, rzeczownikami policzalnymi będą wtedy paczki i torebki, a nie sama ich zawartość. Rzeczowniki niepoliczalne nie posiadają liczby mnogiej i nie poprzedza ich przedimek. Na miejsce a, an, the pojawia się jednostka miary lub też some, any, a lot of.

Much, many, a lot of
edytuj
  • Much oznacza dużo i używa się go w rzeczownikach niepoliczalnych, głównie w pytaniach i w przeczeniach.
  • Many oznacza wiele i używa się go w rzeczownikach policzalnych (liczby mnogiej), głównie w pytaniach i w przeczeniach.
  • W zdaniach oznajmujących, zarówno dla policzalnych i niepoliczalnych używa się a lot of (dużo, wiele).

How much i How many to pytania szczegółowe i tłumaczy się je jako Ile?. Rzecz jasna, nadal obowiązuje podział na rzeczowniki policzalne i niepoliczalne.

Some, any, a lot of
edytuj
  • Some oznacza trochę. Tego słowa używa się zarówno w rzeczownikach policzalnych i niepoliczalnych. Some ma wydźwięk pozytywny, dlatego słowo to jest używane w stwierdzeniach.
  • Any oznacza w ogóle, żaden. Używa się go także w rzeczownikach policzalnych i niepoliczalnych, ale w pytaniach i przeczeniach.

Present Perfect Tense

edytuj

Czas Present Perfect pozwala opisywać przeszłą czynność, która wiąże się z teraźniejszością. Używamy go:

  • gdy czynność trwa od pewnego momentu przeszłości do chwili obecnej,
  • gdy rezultat przeszłej czynności ma wpływ na teraźniejszość,
  • gdy mówimy o czynnościach zakończonych przed chwilą.

Czas Present Perfect tworzy się za pomocą czasownika to have. Do odpowiedniej jej formy (have/had) dodajemy III formę czasownika. W przypadku czasowników regularnych, dodajemy końcówkę -ed (tak jak w Past Simple). Oprócz nich istnieją także czasowniki nieregularne, które trzeba poznać na pamięć. Poniżej kilka przykładów:

infinitive past perfect (III forma)
be was/were been
cost cost cost
do did done
draw drew drawn
go went gone
read read read
sit sat sat
stand stood stood

Pytania tworzy się za pomocą inwersji osoby z czasownikiem to have. Przeczenie zaś tworzy się poprzez dodanie not do have.

Określenia charakterystyczne dla Present Perfect
edytuj
  • already – już
  • just – właśnie
  • yet – już (w pytaniu), jeszcze (w przeczeniu)
  • lately – ostatnio
  • never – nigdy
  • recently – ostatnio
  • ever – kiedykolwiek
  • for – przez (jakiś czas)
  • since – od (jakiegoś momentu przeszłości).
  • For oraz since używamy w zdaniach mówiących o czynnościach trwających od jakiegoś momentu w przeszłości do chwili obecnej. For i since zawsze występują na końcu zdania.
  • Ever zawsze stosujemy w pytaniach, a never w przeczeniach. Oba wyrażenia pojawiają się w środku zdania.
  • Just i already występują w zdaniach oznajmujących.
  • Yet jak już wiesz ma dwa różne znaczenia w pytaniu i w przeczeniu. Yet zawsze występuje na końcu zdania.

Czasowniki modalne

edytuj

Can jest tak zwanym czasownikiem modalnym, czyli takim, po którym musi wystąpić inny czasownik w bezokoliczniku. Obok can takim czasownikiem jest to be.

Can stosujemy:

  • gdy chcemy pokazać swoje zdolności (I can speak six languagesPotrafię mówić sześcioma językami)
  • do wyrażania próśb (Can you fix this for me?Czy możesz to naprawić dla mnie?[1]).

I wish and I could

edytuj

I wish oraz I could można tłumaczyć jako chciałbym umieć, lub żałuję, że nie umiem tego. Stosujemy je, gdy chcemy powiedzieć, że coś chcielibyśmy robić coś lepiej oraz gdy chcemy wyrazić swoje pragnienia i życzenia.

Tworzenie
edytuj

Po prostu wstawiamy I wish I could

Możemy też mówić w ten sposób o innych osobach lub ktoś może mówić o nas czy też o kimś innym:

  • I wish he could
  • We wish we could
Przykłady
edytuj
  • Chciałabym umieć latać.
    • I wish I could fly.
  • Chciałbym umieć lepiej gotować:
    • I wish I could cook better.
  • Chciałbym zostać tu dłużej:
    • I wish I could stay longer there.
  • Chciałabym mieć samochód (lub: Żałuję, że nie mam samochodu):
    • I wish I had a car.

Mimo iż mowa jest o sytuacji w chwili obecnej, po I wish używamy czasownika w drugiej formie (Past Simple).

Gdy chcemy użyć zdania, które będzie nawiązywało do przeszłości, po I wish używamy Past Perfect czyli np. I wish I had told you this (Żałuję, że Ci tego nie powiedziałam).

Dialogi

edytuj
  • Good afternoon!
  • Good afternoon, can I help you?
  • One loaf of bread, two kilos of potatoes, one kilo of tomatoes and three yoghurts please.
  • Ok. Is that all?
  • Yes, that's all. How much is it?
  • 10$.
  • Thank you.
  • Thank you.

  • Can I sit there, in that corner?
  • I'm afraid, not. This table has already been reserved. But that one next to the window is free.
  • Ok, can I sit there, by the window?
  • Of course.
  • Thank you. Can I have the menu, please?
  • Certainly. Here you are.
  • Please could I have coffee with sugar and apple pie.

  • Waiter! Could I have the bill, please?
  • Certainly.

Ćwiczenia

edytuj
  • Napisz dialogi:
    • Zakupy w sklepie spożywczym.
    • Zamawianie posiłku w restauracji.
  • Sporządź listę zakupów w języku angielskim.
  • Przyporządkuj, które rzeczowniki są policzalne, a które nie: bread, soup, apple, orange, sugar, nail, money, teeth

References

edytuj
  1. Bardziej grzecznościową formą zdania Can you fix this for me? jest Could you fix this for me?.