Historia dla gimnazjum/Cesarstwo rzymskie
Cesarstwo powstało za czasów Oktawiana Augusta w 27 roku p.n.e. Przyjął nazwę August oznaczającą wywyższony przez bogów. Oktawiana zastąpił Tyberiusz będący dobrym administratorem oraz dowódcą. Faktyczną władzę objął Lucjusz Aeliusz Sejanus. Sam Tyberiusz ze swojej wilii w Capri dokonywał wielu zabójstw oraz gwałtów. Jego bratanek i sukcesor Gajus zwany Kaligulą (37-41) zdobył początkowo popularność znosząc podatek od sprzedaży oraz sponsorując igrzyska sportowe i przedstawienia, ale szybko stał się tyranem.
Po śmierci Kaliguli pojawiły się głosy, aby przywrócić republikę. Nie udało to się. Z tego powodu pojawił się nowy cesarz - Klaudiusz. Jako pierwszy wprowadził humanitarne przepisy związane z traktowaniem niewolników oraz dłużników. Obok tego rozsądnie panował w cesarstwie. Klaudiusz został otruty, a na jego miejsce pojawił się Neron. Neron jako tyran był największym prześladowcą chrześcijan i spalił Rzym. Ze względu na liczne bunty oraz olbrzymią liczbę wrogów popełnił samobójstwo.
Śmierć Nerona zapoczątkowała wojnę domową, podczas której rzymscy żołnierze powołali po kolei czterech cesarzy: Galbę, Othona, Witeliusza i Wespazjana. Dlatego rok 69 nazywany jest rokiem czterech cesarzy. Obnażyło to fikcję republikańskich tradycji – władza cesarzy opierała się w istocie na armii.
Mapa Cesarstwa Rzymskiego
edytuj