Pszczelarstwo/Choroby/Wirusy
Choroby wirusowe edytuj
Wirusy występują masowo we wszystkich organizmach i tylko specyficzne wirusy lub w specyficznych warunkach wywołują choroby. Choroby wirusowe przebiegają przeważnie bezobjawowo lub bez wyraźnych symptomów. Jedynie objawy wirusa chronicznego paraliżu (CBPV) pszczół były znane już za czasów Arystotelesa, o istnieniu innych wirusów dowiedziano się o wiele później. Często wirusy nie są pierwotnym powodem wystąpienia choroby, ale pogłębiają przebieg innych chorób lub wywołują chorobę dopiero w towarzystwie innego patogenu. Spośród 18[1] rozpoznanych wirusów pszczół tylko wirus włókienkowy (FV) posiada strukturę DNA, reszta należy do grupy wirusów RNA. Wiedza na temat wirusów pszczół jest ciągle niewielka, ale rozszyfrowanie genomu pszczoły miodnej przyczyni się znacznie do postępu badań na ten temat[2].
Patogenne (chorobotwórcze) wirusy dostają się do organizmu pszczoły najczęściej przez układ pokarmowy, ale nie tylko.
Wiele chorób wirusowych towarzyszy nosemozie. W latach osiemdziesiątych XX wieku choroby wirusowe wśród pszczół europejskich i amerykańskich znacznie się nasiliły po pojawieniu się roztocza Varroa destructor. Pasożyt ten jest roznosicielem wielu wirusów, na przykład wirusa chronicznego (CBPV) lub ostrego paraliżu (ABPV) pszczół. Wirusy są główną przyczyną paraliżu pszczół. Ogólne symptomy paraliżu to niemożność latania i nieskoordynowane ruchy ciała. Pszczoły dotknięte paraliżem pełzają na dennicy lub przed ulem. Na skutek utraty włosków stają się czarne i połyskliwe. Po kilku dniach następuje ich śmierć. Objawy paraliżu są podobne do objawów nosemozy lub zatruć pestycydami[3].