Uciążliwość zapachowa/Modelowanie dyspersji odorantów

« ***
Wstęp
»
Rodzaje modeli
Spis treści

Modelowanie dyspersji odorantów

edytuj

Matematyczne modelowanie procesu rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w atmosferze jest rutynowo stosowane w czasie prognozowania zmian jakości powietrza po uruchomieniu nowego zakładu przemysłowego, nowej fermy norek lub oczyszczalni ścieków. Obliczenia są wykonywane w ramach opracowywania raportów o oddziaływaniu na środowisko (poprzedzają wydanie zgody na rozpoczęcie działalności). W Polsce jest powszechnie stosowany referencyjny model dyspersji, opisany w załączniku do rozporządzenia ministra środowiska[1]. Danymi do typowych obliczeń są wartości rzeczywistej lub przewidywanej emisji (mg/s) poszczególnych związków chemicznych (składników emitowanych mieszanin), a wynikiem obliczeń są wartości stężenia tych zanieczyszczeń w różnych punktach otoczenia emitora i w różnych sytuacjach meteorologicznych. W oparciu o statystykę sytuacji meteorologicznych (róża wiatrów) w miejscu planowanej lokalizacji nowej instalacji oblicza się przewidywane częstości występowania określonych sytuacji w skali roku, a stąd – prawdopodobieństwo przekraczania ustalonych wartości stężenia zanieczyszczenia. Wynik może być porównywany z odpowiednim standardem jakości powietrza lub tzw. poziomem odniesienia[1].

Analogiczne obliczenia są wykonywane również z użyciem wartości emisji zapachowej. Wartości emisji są oznaczane metodami olfaktometrycznymi w obiektach działających w skali przemysłowej lub w mniejszych instalacjach doświadczalnych. Wyniki takich pomiarów pozwalają obliczyć wartości wskaźników emisji odniesionych do produkcji jednostkowej. W niektórych przypadkach istnieje możliwość skorzystania z wartości wskaźników dostępnych w piśmiennictwie. Symulacje dyspersji odorantów w otoczeniu umożliwiają obliczanie przewidywanego stężenia zapachowego w przygruntowej warstwie powietrza w otoczeniu źródeł odorantów. Wyniki obliczeń są porównywane ze standardami zapachowej jakości powietrza (jeżeli zostały ustalone).

Poza wymienionym modelem referencyjnym (jednym z gaussowskich modeli smugi) są stosowane modele bardziej złożone, opisane m.in. w wytycznych Ministerstwa Środowiska z r. 2003[2][3].

Wszystkie modele bywają stosowane również w czasie określania emisji zanieczyszczeń na podstawie wyników pomiarów stężenia zanieczyszczeń w przygruntowej masie powietrza („modelowanie wsteczne”, „odwrotne modelowanie”, „ inverse modeling”).

Więcej informacji zamierzamy zawrzeć w rozdziałach:

Rodzaje modeli

edytuj

Zobacz: Rodzaje modeli

Model referencyjny

edytuj

Zobacz: Model referencyjny

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu Dz. U. z 2010 r. Nr 16, poz. 87"
  2. Lech Łobocki: Wskazówki metodyczne dotyczące modelowania matematycznego w systemie zarządzania jakością powietrza. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2003.
  3. Przemysław Szczygłowski: Ocena przydatności wybranych modeli gaussowskich w obliczeniach stanu zanieczyszczenia powietrza, praca doktorska, AGH Kraków 2007

Powrót do spisu treści