Statystyka matematyczna/Twierdzenie o rozkładzie Bernoulliego

Statystyka matematyczna
Statystyka matematyczna
Twierdzenie o rozkładzie Bernoulliego

Licencja
Autor: Mirosław Makowiecki
Absolwent UMCS Fizyki Komputerowej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Email: miroslaw(kropka)makowiecki(małpa)gmail(kropka)pl
Dotyczy: książki, do której należy ta strona, oraz w niej zawartych stron i w nich podstron, a także w nich kolumn, wraz z zawartościami.
Użytkownika książki, do której należy ta strona, oraz w niej zawartych stron i w nich podstron, a także w nich kolumn, wraz z zawartościami nie zwalnia z odpowiedzialności prawnoautorskiej nieprzeczytanie warunków licencjonowania.
Umowa prawna: Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń.
Autor tej książki dołożył wszelką staranność, aby informacje zawarte w książce były poprawne i najwyższej jakości, jednakże nie udzielana jest żadna gwarancja, czy też rękojma. Autor nie jest odpowiedzialny za wykorzystanie informacji zawarte w książce, nawet jeśli wywołaby jakąś szkodę, straty w zyskach, zastoju w prowadzeniu firmy, przedsiębiorstwa lub spółki bądź utraty informacji, niezależnie czy autor (a nawet Wikibooks) został powiadomiony o możliwości wystąpienie szkód. Informacje zawarte w książce mogą być wykorzystane tylko na własną odpowiedzialność.


Prawdopodobieństwo Bernoulliego - jest to rozkład przedstawiający jakie jest prawdopodobieństwo wylosowania w n próbach właściwości K przy jego trafieniach w ilości k. W tym rozkładzie wiemy, że prawdopodobieństwo wylosowania właściwości K w pojedynczym doświadczeniu jest równe p, a zdarzenia przeciwnego do K jest równe 1-p.

Rozkład statystyczny edytuj

Załóżmy, że ropatrujemy, że losowano właściwość K na ściśle określonych urnach, z ilością trafień k, w ściśle określonej kolejności z jakimi dokonano tychże trafień. Prawdopodobieństwo tego zdarzenia jest równe:

(10.1)

Ponieważ we wzorze (10.1) założono, że trafienia lub nie trafienia przeprowadzono w ścisłej kolejności, ale tak nie musi być. Ilość ścisłych takich kolejności jest , zatem prawdopodobieństwo trafienia w zdarzenie K w ilości k w dowolnej kolejności jest iloczynem prawdopodobieństwa (10.1) przez wspomniany ostatnio symbol Newtona, zatem prawdopodobieństwo w rozkładzie Bernoullego piszemy:

(10.2)

Wartość oczekiwana edytuj

Średnią oczekiwaną dla rozkładu prawdopodobieństwa Bernoulliego Pnk przedstawiamy jako średnią trafienia w właściwość K, i zapisujemy ją jako sumę po wszystkich możliwych k od zera do n względem iloczynu prawdopodobieństwa rozważanego rozkładu przez ilość trafień k.

(10.3)

Podstawiamy za prawdopodobieństwo uzyskania k trafień w n doświadczeniach właściwości K, czyli Pnk do wzoru na wartość oczekiwaną tego rozkładu (10.3):

(10.4)

W obliczeniach dokonujemy podstawienia k-1=k', zatem mamy:

(10.5)

Otrzymujemy, że wartość oczekiwana dla rozkładu Bernoulliego na podstawie obliczeń (10.5) jest iloczynem prawdopodobieństwa p uzyskania właściwości K w n doświadczeniach przeprowadzonej na pewnej urnie.

(10.6)

Odchylenie standardowe rozkładu Bernoulliego edytuj

Możemy wyznaczyć wariancję rozkładu Bernoulliego (10.2), korzystając ze wzoru opisującego rozkład dyskretny (3.19) wyrażającego go względem wartości oczekiwanej uzyskania kwadratu ilości trafień k2 i względem wartości oczekiwanej ilości trafień przedstawionych w punkcie (10.6), jako:

(10.7)

Następnie policzymy wartość oczekiwaną kwadratu ilości trafień, którego definicja jest w punkcie poniżej wykorzystując prawdopodobieństwo rozkładu Bernoulliego:

(10.8)

Dokonujemy podstawienia we wniosku (10.8) wedle schematu: k-1=k':


(10.9)

Po krótkich przekształceniach w punkcie (10.9) dostajemy, że wartość oczekiwana kwadratu ilości trafień jest wyrażona:

(10.10)

A zatem podstawiając wartości oczekiwane (10.6) i (10.10) do wzoru wariancję ilości trafień (10.7), zatem nasza ta rozważana wielkość można określić według:

(10.11)

Zestaw momentów statystycznych edytuj

Wartość oczekiwaną ilości trafień i wariacja ilości trafień k w n doświadczeniach właściwości K są napisane według wzorów (10.6) i (10.11). Te wzory również wyprowadzimy za pomocą rozkładu zero-jedynkowego. Jeśli przyjmować będziemy, że losujemy jedynkę z prawdopodobieństwem p a zero z prawdopodobieństwem 1-p, to wartość oczekiwana tego zdarzenia jest napisana wedle obliczeń:

(10.12)

Wzór (10.12) określa wartość oczekiwaną dla pojedynczego zdarzenia, zatem dla n losować mamy , gdzie jest to ilość wylosowanych jedynek, korzystając przy tym (5.3), wyrażamy przez równanie:

(10.13)

Wariancja dla pojedynczego doświadczenia jest określona przy tych samych warunkach co powyżej przy liczeniu wartości oczekiwanej pojedynczego pomiaru zera lub jedynki:

(10.14)

Wariancja dla każdego doświadczenia z n jest taka sama, a więc korzystając ze wzoru (5.17) przy założeniu, że te n doświadczeń są względem siebie niezależne, wtedy kowariancja tych dwóch różnych zdarzeń jest równa zero, zatem całkowita wariancja n doświadczeń jest wyrażona:

(10.15)

Otrzymaliśmy takie same wzory na wartość oczekiwaną (10.13) i wariancję (10.15), co w punktach (10.6) i (10.11) stosując intuicyjną metodę liczenia wartości oczekiwanej i wariancji.