Szczególna teoria względności/Przypomnienie o operatorach rzutowych
Licencja
|
---|
Autor: Mirosław Makowiecki
Absolwent UMCS Fizyki Komputerowej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Email: miroslaw(kropka)makowiecki(małpa)gmail(kropka)pl Dotyczy: książki, do której należy ta strona, oraz w niej zawartych stron i w nich podstron, a także w nich kolumn, wraz z zawartościami. Użytkownika książki, do której należy ta strona, oraz w niej zawartych stron i w nich podstron, a także w nich kolumn, wraz z zawartościami nie zwalnia z odpowiedzialności prawnoautorskiej nieprzeczytanie warunków licencjonowania. Umowa prawna: Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń. Autor tej książki dołożył wszelką staranność, aby informacje zawarte w książce były poprawne i najwyższej jakości, jednakże nie udzielana jest żadna gwarancja, czy też rękojma. Autor nie jest odpowiedzialny za wykorzystanie informacji zawarte w książce, nawet jeśli wywołaby jakąś szkodę, straty w zyskach, zastoju w prowadzeniu firmy, przedsiębiorstwa lub spółki bądź utraty informacji, niezależnie czy autor (a nawet Wikibooks) został powiadomiony o możliwości wystąpienie szkód. Informacje zawarte w książce mogą być wykorzystane tylko na własną odpowiedzialność. |
Podręcznik: Szczególna teoria względności.
Formułowanie operatora rzutowego równoległego
edytujNiech mamy wektor w przestrzeni n-wymiarowej, który jest sumą wektorów do siebie prostopadłych względem kierunku wyróżnionego :
Policzmy iloczyn skalarny wiedząc, że dla składowej równoległej do wektora mamy z definicji :
Stąd dochodzimy do wniosku na podstawie składowej równoległej do , czyli , którą liczymy na podstawie wniosku (3.2):
Właściwości kwadratu operatora rzutowego równoległego
edytujPoliczmy kwadrat operatora rzutowego (3.3) i dowolne jego potęgi na podstawie tego wiedząc, że zachodzi , co jest spełnione na podstawie definicji iloczynu skalarnego znanego z kursu algebry:
Formułowanie operatora rzutowego prostopadłego
edytujZ warunku na wektor (3.1) i na wektor (3.3), wtedy możemy otrzymać wzór na składową prostopadłą względem wyróżnionego kierunku :
Kwadrat operatora rzutowego prostopadłego
edytujPoliczmy kwadrat wektora rzutowego prostopadłego (3.5) i dowolne jego potęgi na podstawie tego, wtedy:
Iloczyn operatora rzutowego prostopadłego przez równoległy
edytujPoliczmy iloczyn operatora rzutowego prostopadłego przez równoległy, a w przypadku odwrotnym jest podobnie, wiedząc, że zachodzi (3.5):
Z wiadomych względów według wzoru (3.5) zachodzi:
Wektor prędkości kontrawariantny definiowany przez wektor prędkości kowariantny
edytujPoliczmy macierz transponowaną do macierzy operatora rzutowego równoległego (3.3) obierając nowy parametr w sposób:
Definicja operatora rzutowego równoległego kontrawariantnego transponowanego przez jej wersję kowariantną
edytujPowiemy z definicji operatora poprzez i macierzy iloczynu skalarnego, tzn. (3.9):
Definicja operatora rzutowego prostopadłego kontrawariantnego transponowanego przez jej wersję kowariantną
edytujPoliczmy macierz transponowaną do macierzy operatora rzutowego prostopadłego (3.5):
Iloczyn skalarny wektorów kontrawariantnych równa iloczynowi skalarnemu wektorów kowariantnych
edytujNapiszmy iloczyn skalarny z jego definicji wykorzystując (3.9):
Związek operatora rzutowego równoległego i macierzy iloczynu skalarnego
edytujMożna udowodnić dla operatorów rzutowych jakie zachodzą tożsamości:
Związek operatora rzutowego prostopadłego i macierzy iloczynu skalarnego
edytujZachodzi tożsamość na podstawie (3.11):
Iloczyn skalarny dwóch operatorów rzutowych równoległych
edytujUdowodnijmy jakie zachodzą dalsze wnioski na operatorach rzutowych:
Iloczyn skalarny operatorów rzutowych prostopadłych
edytujWykorzystując wnioski z (3.15) i (3.8) zachodzące na operatorach rzutowych:
Iloczyn skalarny operatorów rzutowych równoległych i prostopadłych
edytujZachodzi na podstawie związku (3.15):
Analogiczne związki dla operatorów rzutowych kowariantnych i podobieństwa do ich wersji kontrawariantnych
edytujPodobne wnioski jak dla (3.13), (3.14), (3.15), (3.16) i (3.17) zachodzą, gdy zastąpimy przez i przez , a także zastępując przez .